สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ / เล่มที่ ๑๐ / เรื่องที่ ๓ โรคภูมิแพ้ / การวินิจฉัยโรคภูมิแพ้

การวินิจฉัยโรคภูมิแพ้ ใช้วิธีการเหมือนโรคอื่นๆ คือ อาศัยประวัติการตรวจร่างกาย และอาจต้องใช้ข้อมูลจากห้องปฏิบัติการด้วย สำหรับการหาสาเหตุว่า ผู้ป่วยแพ้สิ่งหนึ่งสิ่งใดนั้น สิ่งที่สำคัญคือ การสังเกตของผู้ป่วยเองอย่างละเอียดถี่ถ้วนว่า อาการต่างๆ ที่เกิดขึ้น น่าจะสัมพันธ์กับสิ่งใด การทดสอบทางผิวหนังอาจช่วยทำให้แน่ใจขึ้น สำหรับโรคภูมิแพ้ที่มีปฏิกิริยาแสดงอย่างรวดเร็ว เช่น หืด จมูกอักเสบจากภูมิแพ้ หรือการแพ้แมลงต่อย อาจทดสอบด้วยวิธีใช้เข็มสะกิด ผ่านน้ำยาทดสอบที่หยดบนผิวที่หยดบนผิวหนัง (prick หรือ scratch test) หรือวิธีฉีดน้ำยาที่สงสัยเข้าผิวหนัง (intracutaneous test) แล้วดูปฏิกิริยาภายในเวลา ๑๕-๒๐ นาที ส่วนโรคภูมิแพ้ที่แสดงปฏิกิริยาล่าช้า เช่น ผิวหนังอักเสบจากกาสัมผัส ใช้วิธีเอาสารสกัดจากสิ่งที่สงสัยมาปิด (patch test) ไว้ที่ผิวหนัง ทิ้งไว้ และอ่านผลภายในเวลา ๒๔-๔๘ ชั่วโมง การทดสอบเป็นเพียงเครื่องช่วยหาสาเหตุสำหรับใช้ประกอบประวัติ เพื่อให้การวินิจฉัยมีความถูกต้องมากขึ้นเท่านั้น

การทดสอบโรคภูมิแพ้ โดยวิธีใช้เข็มสะกิดผ่านน้ำยาทดสอบ ที่หยดบนผิวหนัง