|
๑. ผึ้งหลวง
มีขนาดตัวและรังใหญ่ที่สุด
ขนาดของลำตัวผึ้งยาวประมาณ ๑.๕- ๒ เซนติเมตร มีท้องเป็นปล้องสีเหลืองและดำ
ปีกแข็งแรง บินเร็ว มักพบอยู่ในป่าหรือตามชนบทโดยทั่วไป
ชอบสร้างรังบนต้นไม้สูงๆ หรือภายนอกอาคารบ้านเรือน ตามวัด
หรือใต้ถังเก็บน้ำสูงๆ ลักษณะรวงรังมีชั้นเดียว เป็นรูปครึ่งวงกลม
ขนาดเท่าแขนผู้ใหญ่ (ขนาดประมาณ ๐.๕-๑ เมตร) รวงรังไม่มีที่ปกปิด
ผึ้งหลวงดุและต่อยปวดกว่าผึ้งทุกชนิด
เดือนเมษายนเป็นเดือนที่ผึ้งหลวงให้น้ำผึ้งดีที่สุด ที่เรียกว่า
น้ำผึ้งเดือนห้า
|
|
๒. ผึ้งมิ้ม
มีขนาดตัวและรังเล็กกว่าผึ้งหลวง
และผึ้งโพรง ขนาดของลำตัวใหญ่กว่าแมลงวันบ้านเล็กน้อย
มีท้องปล้องแรกสีเหลือง ที่เหลือเป็นปล้องสีดำสลับขาวชัดเจน
บางคนชอบเรียกว่า "ผึ้งแมลงวัน" พบอยู่ทั่วไป
ชอบตอมขนมหวาน ผึ้งมิ้มชอบสร้างรังบนต้นไม้ และในซุ้มไม้
ที่ไม่สูงจนเกินไปนัก ลักษณะรวงรังมีชั้นเดียว
มีขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือผู้ใหญ่กางเต็มที่ (ขนาดประมาณ ๒๐-๓๐ เซนติเมตร)
ผึ้งมิ้มมักจะปกปิดรังของมันอยู่ในซุ้มไม้ และกิ่งไม้
เพื่อพรางตาป้องกันศัตรู เดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนเมษายน
เป็นช่วงเวลาที่ผึ้งมิ้มให้น้ำผึ้งมากที่สุด |
|
๓. ผึ้งมิ้มเล็ก
มีขนาดตัวและรังเล็กกว่าผึ้งมิ้ม
จัดเป็นผึ้งที่เล็กที่สุดในโลก ขนาดของลำตัวเล็กกว่าผึ้งมิ้ม
และมีท้องปล้องแรกสีดำ ส่วนท้องปล้องที่เหลือเป็นสีขาวสลับดำ
เป็นผึ้งที่หายาก พบเฉพาะในบริเวณป่าละเมาะใกล้ภูเขาเท่านั้น
สร้างรังในซุ้มไม้ และบนกิ่งไม้ขนาดเล็กที่ไม่สูงมากนัก
ลักษณะรังมีชั้นเดียว บอบบาง และเล็กกว่ารังของผึ้งมิ้ม คือ
มีขนาดเท่าฝ่ามือผู้ใหญ่เท่านั้น ขนาดประมาณ ๑๐-๒๐ เซนติเมตร
ผึ้งมิ้มเล็กมักจะปกปิดรังของมันอยู่ในซุ้มไม้ และกิ่งไม้
เพื่อพรางตาป้องกันศัตรูเหมือนกับผึ้งมิ้ม แต่ปกปิดมิดชิดกว่า
บางท้องถิ่นเรียกว่า "ผึ้งม้าน"
ผึ้งมิ้มเล็ก เป็นผึ้งที่จำเป็นต้องอนุรักษ์
เพราะมีเหลืออยู่เพียงเล็กน้อยในประเทศ ไทย เนื่องจากเป็นผึ้งที่ไม่ดุ
และต่อยไม่เจ็บปวดเหมือนผึ้งชนิดอื่นๆ จึงถูกล่าตี หรือเผารัง
เพื่อนำน้ำผึ้งมากินได้ง่าย ผึ้งมิ้มเล็กมักอาศัยอยู่บริเวณชายป่า
ในที่เดียวกับผึ้งมิ้ม ดังนั้นจึงถูกนักล่าผึ้งมิ้มทำลาย
เพื่อนำน้ำผึ้งป่ามาขาย จนกลายเป็นผึ้งที่ใกล้จะสูญพันธุ์ไปในที่สุด |
|
๔. ผึ้งโพรงไทย
มีขนาดตัวใหญ่กว่าผึ้งมิ้ม
แต่เล็กกว่าผึ้งหลวง ลำตัวมีสีน้ำตาลสลับเหลืองเป็นปล้องๆ ที่ท้อง
ผึ้งโพรงสร้างรังในโพรงไม้ ในอาคารบ้านเรือนที่มิดชิดและมืด เช่น
ภายใต้หลังคา ลักษณะรวงรังหลายรวงห้อยลงมาเรียงขนานกัน ขนาดของรวงรัง
มีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๓๐-๔๐ เซนติเมตร สามารถนำมาเลี้ยงในหีบได้
ผึ้งชนิดนี้ให้น้ำผึ้งในช่วงเวลาที่ดอกเงาะ ดอกทุเรียน และดอกมะพร้าวบาน
สามารถเก็บน้ำผึ้งได้หลายครั้ง วิธีการเก็บน้ำผึ้งตามธรรมชาติที่ถูกต้อง
ควรตัดเฉพาะรังส่วนที่มีน้ำผึ้ง ไม่ควรเผารังผึ้ง
เพราะทำให้ผึ้งตายหมดทั้งรัง |
|
๕. ผึ้งโพรงฝรั่ง
ตัวมีขนาดใหญ่กว่าผึ้งโพรงไทย
แต่เล็กกว่าผึ้งหลวง เป็นผึ้งที่คนไทยนำมาจากต่างประเทศ
ดังนั้นบางครั้งจึงนิยมเรียกว่า ผึ้งพันธุ์ยุโรปบ้าง
ผึ้งพันธุ์อิตาเลียนบ้าง ผึ้งโพรงฝรั่ง คือ ผึ้งพื้นเมืองของทวีปแอฟริกา
และยุโรป มีลักษณะคล้ายผึ้งโพรงไทย คือ ทำรังหลายๆ
รวงห้อยลงมาขนานกันอยู่ตามโพรงไม้ ซอกหิน หรือตามอาคารที่ปิดมิดชิด
ต่อมาได้รับการนำมาเลี้ยงเป็นอุตสาหกรรมทั่วโลก
เนื่องจากเป็นผึ้งที่มีขนาดรังเหมาะสม
กับการนำมาประยุกต์เลี้ยงในหีบผึ้งขนาดมาตรฐานได้พอดี
และสามารถเก็บสะสมน้ำผึ้งได้ปริมาณมากที่สุด ไม่ดุเหมือนผึ้งหลวง
และไม่ทิ้งรังง่ายเหมือนผึ้งโพรงไทย |