สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ / เล่มที่ ๒๖ / เรื่องที่ ๘ สัตว์ในระบบนิเวศป่าชายเลน / สำหรับเด็กระดับเล็ก

ป่าชายเลน หรือที่บางคนเรียกว่า ป่าโกงกาง คือ ป่าที่เกิดขึ้นตามชายฝั่งทะเลที่เป็นเลน น้ำทะเลสามารถท่วมขึ้นมาถึงได้ และอยู่ในบริเวณปากแม่น้ำ ป่าชายเลนมีอยู่เฉพาะในเขตร้อน และมีความสำคัญมากในการอนุรักษ์สัตว์ทะเล

พรรณไม้ที่ขึ้นอยู่ในป่าชายเลนมีมากมายหลายชนิด พรรณไม้ที่มีอยู่ค่อนข้างมากกว่าพรรณไม้ชนิดอื่นๆ ได้แก่ ต้นโกงกาง ต้นแสม ต้นลำพู และต้นจาก พรรณไม้เหล่านี้จะมีโคนต้นและรากที่มีลักษณะแปลกพิเศษกว่าต้นไม้ทั่วๆ ไป เช่น ต้นโกงกางมีรากค้ำ ที่มีรูปร่างเหมือนสุ่ม ต้นลำพูมีรากอากาศงอกขึ้นรอบๆ โคนต้น ซึ่งรากในลักษณะนี้จะช่วยกักเก็บตะกอน และอินทรียสารที่ถูกแม่น้ำพามา ทำให้พื้นดินในบริเวณป่าชายเลนมีปริมาณสารอาหาร สำหรับหาดทะเล สูงกว่าหาดเลนธรรมดา ที่ไม่มีป่าปกคลุม

ป่าชายเลนที่อุดมสมบูรณ์จะเป็นแหล่งอาศัยของสัตว์น้ำมากมายหลายชนิด เช่น กุ้งแชบ๊วย กุ้งกุลาดำ หอยแครง หอยนางรม หอยแมลงภู่ และหอยกะพง ปลาต่างๆ เช่น ปลากะรัง ปลากระบอก ปลาดุกทะเล ปู เช่น ปูทะเล และปูแสม นอกจากนี้ ยังมีสัตว์ชนิดอื่นๆ ได้แก่ นกชนิดต่างๆ สัตว์เลื้อยคลาน เช่น จระเข้น้ำเค็ม งู และตะกวด และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เช่น ลิงลม ลิงแสม นาก เสือปลา แมวป่า ฯลฯ