สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ / เล่มที่ ๒๗ / เรื่องที่ ๕ ไฮโดรพอนิกส์ / โรงเรือนปลูกพืชด้วยวิธีไฮโดรพอนิกส์

โรงเรือนปลูกพืชด้วยวิธีไฮโดรพอนิกส์ ๑. ลักษณะโรงเรือนปลูกพืชในเขตหนาว โรงเรือนปลูกพืช ที่สามารถป้องกันอันตรายของพืชจากสภาพลมฟ้าอากาศ และจากโรคและแมลงศัตรูพืชได้ มีความจำเป็นต่อการปลูกพืชด้วยวิธีไฮโดรพอนิกส์ โดยเฉพาะประเทศในเขตหนาว ที่ต้องอาศัยการเกษตร ที่มีการควบคุมสภาพแวดล้อม มักใช้เป็นโรงเรือนกระจก ซึ่งมีราคาแพงมาก เพราะจะต้องควบคุมทั้งอุณหภูมิ ความชื้น และอันตรายที่เกิดจากหิมะ หรือน้ำค้างแข็ง รวมทั้งบางแห่งยังสามารถควบคุมปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ได้ด้วย ๒. ลักษณะโรงเรือนปลูกพืชในเขตร้อนชื้น ในเขตร้อนชื้น อาจใช้โรงเรือนที่สามารถควบคุมสภาพแวดล้อมทั้งหมด เช่นเดียวกับโรงเรือนปลูกพืชในประเทศหนาวก็ได้ แต่ลงทุนสูงเกินความจำเป็น หากสามารถใช้ประโยชน์จากธรรมชาติ ก็จะลดต้นทุนได้มากขึ้น อย่างไรก็ตาม การใช้สภาพธรรมชาติทั้งหมด อาจมีข้อจำกัด สำหรับการเจริญเติบโตของพืช โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูร้อนที่อากาศร้อนจัดและแห้งแล้ง ความเข้มของแสงในช่วงกลางวันและบ่ายมักจะสูงเกินความต้องการของพืช บางช่วงกลางคืนก็ร้อน อบอ้าวด้วย ในฤดูฝนอาจมีฝนชุกจนเป็นอันตรายต่อพืชที่ปลูก ความแรงของสายฝน และลมพายุฝน นอกจากจะทำให้พืชเสียหายแล้ว ยังทำให้โรงเรือนปลูกพืชเสียหายด้วย ความชื้นสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผนวกกับอุณหภูมิที่สูงด้วยแล้ว นับเป็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดการระบาดของโรคและแมลงศัตรูพืชได้ง่าย

หัวข้อก่อนหน้า

หัวข้อถัดไป