สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ / เล่มที่ ๗ / เรื่องที่ ๓ การปลูกหม่อนเลี้ยงไหม / การคัดรังไหม

การย้อมสีเส้นใยไหม การผึ่งเส้นใยไหมภายหลังการย้อมสี

การคัดรังไหม รังไหมที่เลี้ยงได้จะต้องเก็บออกจากจ่อในวันที่ ๕ นับตั้งแต่ไหมเริ่มทำรัง แล้วนำมาคัดรังที่เสียออก โดยเฉพาะเมื่อจะนำไปขายเป็นรังสด (รังที่ยังไม่ได้อบแห้ง ดักแด้ยังมีชีวิตอยู่) ลักษณะรังไหมที่ไม่ดี ต้องคัดออกมีลักษณะดังนี้ ๑. รังแฝด คือรังที่มีดักแด้อยู่ภายในมากกว่า ๑ ตัว รังจะใหญ่หนา ผิวหยาบแข็ง ๒. รังที่ถูกเจาะ เช่น ถูกหนอน แมลงวันลาย หรือ มดเจาะ ๓. รังเปื้อน ๔. รังบาง เพราะไหมไม่แข็งแรงชักใยได้น้อย ๕. รังที่เสียรูปเสียร่าง ๖. รังที่มีลักษณะไม่ตรงตามพันธุ์ ๗. รังที่มีเส้นใยนอก (ขี้ไหม) มากผิดปกติ ๘. รังที่มีเส้นใย ๒ ชั้น รังไหมที่ดี มีลักษณะดังนี้ ๑. รังโตมีเส้นใยมาก ๒. สาวง่าย ๓. มีความย่นของผิวรังมาก ๔. เปอร์เซ็นต์เส้นใยสูง ๕. เส้นเล็กและเรียบ รังไหมที่คัดแล้วจะนำไปขายให้โรงงานสาวไหม ซึ่งปัจจุบันรังไหมสดลูกผสมจีนกับญี่ปุ่นชั่วแรกกิโลกรัมละ ๑๐๐ บาท รังไหมไทยที่เป็นพันธุ์พื้นเมืองนำไปเข้ากรรมวิธีสาวด้วยมือออกเป็นเส้นใยขายก็ได้

หัวข้อก่อนหน้า