๒. เทคนิคน้ำหมุนเวียน (Liquid Culture, Circulating System)

        เทคนิคนี้มีโครงสร้าง และหลักการคล้ายๆ การให้อากาศ จะแตกต่างกันคือ การเติมออกซิเจนลงในน้ำ อาศัยการไหลหมุนเวียนของน้ำ หรือสารละลายธาตุอาหารพืช เทคนิคนี้เป็นระบบปิด (closed system) การไหลหมุนเวียนของน้ำ เกิดจากน้ำล้นเหนือระดับควบคุม ปริมาณน้ำที่ไหล จะมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับความสูงของระดับควบคุม และอัตราเร็วของน้ำ ที่ปลดปล่อย มีทั้งแบบน้ำลึก และน้ำตื้น แบบน้ำลึกจะขาดออกซิเจน ง่ายกว่าแบบน้ำตื้น ในทำนองเดียวกัน อัตราการไหลของน้ำที่ช้าจะขาดออกซิเจนได้ง่ายกว่าอัตราการไหลที่เร็ว ดังนั้น เทคนิคน้ำลึก และอัตราการไหลที่ช้า จะขาดออกซิเจนง่ายกว่าเทคนิคน้ำตื้น และอัตราการไหลที่เร็ว ในกรณีที่ขาดออกซิเจน สามารถแก้ไขได้ด้วยวิธียกระดับน้ำตก (waterfall) ให้สูงขึ้นที่ท่อจ่ายหรือถังรับน้ำ หรือเพิ่มอัตราความเร็ว ของน้ำที่ไหล แต่ถ้าน้ำไหลเร็วมากเกินไปจะเป็นอันตรายต่อรากพืช ดังนั้น ส่วนใหญ่จะใช้วิธีติดท่อดูดอากาศช่วย เทคนิคน้ำหรือสารละลายไหลหมุนเวียนได้ถูกพัฒนาขึ้นอีกหลายรูปแบบ เช่น เทคนิคทำให้เปียกและระบายทิ้ง (Soak and Drain) เทคนิคสารละลายหมุนเวียนแบบน้ำตื้น (Semi-Deep Nutrient Flow Technique) เทคนิค M-System และเทคนิคไฮโปนิกา เป็นต้น เทคนิคไฮโปนิกาเป็นเทคนิคที่บริษัทเกียววะ ประเทศญี่ปุ่นพัฒนาขึ้น และนำมาสาธิตในงาน Science World Fair Expo 85 ที่เมืองสึกุบะ ประเทศญี่ปุ่น ผลงานชิ้นนี้แสดงให้เห็นต้นมะเขือเทศมหัศจรรย์ ที่มีลำต้นขนาด ใหญ่ มีเส้นผ่าศูนย์กลางของทรงพุ่มยาวถึง ๖ เมตร มีผลตามขนาดที่ตลาดต้องการถึง ๑๒,๐๐๐ ผลต่อต้น ส่วนต้นพริกหวานมีผลถึง ๔๐๐ ผลต่อต้น