กลมวย
หมายถึง เทคนิคเฉพาะตัวของนักมวย ซึ่งนักมวยแต่ละคนจะมีเทคนิคเฉพาะตัวแตกต่างกันไปเพื่อพิชิตคู่ต่อสู้ให้เด็ดขาด
ท่าฤาษีบดยา
ท่าฤๅษีบดยา
ฝ่ายรุก
วิ่งเข้าหาฝ่ายรับ เท้าซ้ายเหยียบที่ต้นขาขวาของฝ่ายรับ เท้าขวาเหยียบที่หัวไหล่ ใช้หมัดซ้ายจับต้นคอฝ่ายรับ พร้อมกับกระแทกศอกขวา ที่กลางกระหม่อมของฝ่ายรับ
ฝ่ายรับ
เตรียมพร้อมยืนในลักษณะที่เท้านำเท้าตามในท่าจดมวย
ท่าพระรามเดินดง
ท่าพระรามเดินดง
ฝ่ายรุก
เดินมวยเข้าเตะด้วยเท้าขวาระดับชายโครง มือทั้งสองตั้งมั่น
ฝ่ายรับ
พุ่งตัวยกเท้าซ้ายขึ้นเหยียบระดับหน้าตักของเท้าที่เตะมา พร้อมกับส่งแรงพุ่งเข่าขวา ให้ผสมกับแรงที่คู่ต่อสู้เตะมาผ่านทางเท้าซ้ายที่เหยียบ ในลักษณะแรงส่งเข้าสู่ลูกคาง หรือยอดอก ตัวก็ลอยโด่งขึ้น เพราะแรงส่งของเท้าที่เตะมาเต็มแรง
ท่าพระรามเหยียบลงกา
ท่าพระรามเหยียบลงกา
ฝ่ายรุก
พุ่งเข้าหาฝ่ายรับ ก้าวเท้าซ้ายขึ้นเหยียบต้นขาซ้ายของฝ่ายรับ พลิกตัวไปทางซ้าย ใช้เท้าขวาเตะศีรษะด้านข้างของฝ่ายรับ
ฝ่ายรับ
ยืนในท่าจดมวยในลักษณะเท้านำ เท้าตาม จดมวยตั้งมั่น
ท่าบั่นเศียรทศกัณฐ์
ท่าบั่นเศียรทศกัณฐ์
ฝ่ายรุก
พุ่งเข้าหาฝ่ายรับ ยกเข่าขึ้นตั้งพุ่งใส่บ่าทั้งสองข้างของฝ่ายรับ พร้อมกับกระแทกศอกทั้งสองข้างลงที่ศีรษะของฝ่ายรับ
ฝ่ายรับ
ยืนอยู่ในลักษณะพร้อมที่จะต่อสู้จดมวยตั้งมั่น
ท่านกคุ้มเข้ารัง
ท่านกคุ้มเข้ารัง
ฝ่ายรุก
เดินมวยเข้าหาโดยเปิดช่องว่างส่วนอกไว้
ฝ่ายรับ
กระโดดพุ่งตัวพร้อมกับคู้ตัวในลักษณะหมัดทั้งสองป้องปิดจากอกตลอดศีรษะ เข่างอขึ้นปิดท้องคล้ายนกคุ้มพุ่งเข้ากระแทกคู่ต่อสู้ โดยหมัดกระแทกที่คาง ศอกกระแทกที่ลิ้นปี่ ขากระแทกที่ท้องอย่างแรง
ท่าม้าดีดกระโหลก
ท่าม้าดีดกะโหลก
ฝ่ายรุก
ยืนหันข้างให้ฝ่ายรับ เหวี่ยงแขนทั้งสองข้างไปทางซ้ายคล้ายตีลังกา และใช้เท้าเตะที่หน้าของฝ่ายรับ
ฝ่ายรับ
ยืนจดมวยในท่าเตรียมพร้อมออกอาวุธ
การฝึกมวยไทยของค่ายมวยแต่ละค่ายจะมีจุดเด่นแตกต่างกันไป เช่น ค่ายมวยลูกพระบาท มีชื่อเสียงในเรื่องการใช้เข่า ค่ายแฟร์เท็กซ์มีการประยุกต์วิทยาศาสตร์การกีฬามาใช้กับการฝึกมวย หรือค่ายศิษย์ยอดธง ของครูยอดธง เสนานันท์ (ยอดธง ศรีวราลักษณ์) ก็เป็นค่ายมวยมาตรฐานที่มีชาวต่างชาติมาฝึกชกมวยกันมาก