เล่มที่ 24
การผลิตรถยนต์
สามารถแชร์ได้ผ่าน :
ฝ่ายพัฒนาชิ้นส่วนในประเทศ

            เนื่องจากทางรัฐบาลมีนโยบายสนับสนุนการใช้ชิ้นส่วนรถยนต์ ที่ผลิตภายในประเทศ จึงได้กำหนดอัตราส่วนว่า รถที่ประกอบภายในประเทศแต่ละคัน จะต้องมีชิ้นส่วนที่ผลิตในประเทศร้อยละเท่าไร ซึ่งเป็นเรื่องของการเตรียมการ การวางแผนงานเกี่ยวกับรถยนต์ที่จะผลิตในรุ่นต่างๆ และการผลิตชิ้นส่วนในประเทศ ให้ได้เปอร์เซ็นต์ตามที่สำนักงานเศรษฐกิจอุตสาหกรรม กำหนด โดยข้อกำหนดนี้ขึ้นอยู่กับนโยบายของรัฐบาลในแต่ละสมัย ซึ่งอาจแตกต่างกันได้ อาทิเช่น ในปัจจุบัน ทางรัฐบาลกำหนดให้มีชิ้นส่วนที่ผลิตในประเทศร้อยละ ๕๕ สำหรับรถยนต์นั่ง และร้อยละ ๔๕ สำหรับรถบรรทุก ส่วนรถกระบะจะแบ่งเป็น ชิ้นส่วนเครื่องยนต์ร้อยละ ๕๐ และชิ้นส่วนตัวรถร้อยละ ๕๐ ส่วนที่เหลือ จึงจะสามารถสั่งเป็นชิ้นส่วนนำเข้าจากต่างประเทศได้

ชิ้นส่วนซึ่งนำมาประกอบ

ส่วนขั้นตอนในการดำเนินงาน เพื่อการผลิตชิ้นส่วน และการจัดเตรียมอัตราส่วนของชิ้นส่วนให้เพียงพอตามข้อกำหนด มีลำดับการดำเนินงาน คือ

            ๑. ศึกษาราคาของชิ้นส่วนที่จะจัดทำ และพิจารณาความเป็นไปได้

            ๒. เลือกชิ้นส่วนที่จะจัดทำอีกครั้ง และแจ้งให้บริษัทแม่ทราบว่า จะทำการผลิตชิ้นส่วนดังกล่าวนี้

            ๓. ติดต่อขอสั่งแบบของชิ้นส่วน ชิ้นส่วน ตัวอย่าง และรายละเอียดต่างๆ จากบริษัทแม่ เพื่อนำมาเป็นตัวอย่างให้กับผู้ผลิตชิ้นส่วนในประเทศ

            ๔. เมื่อได้รับชิ้นส่วนตัวอย่างแล้ว ก็จะติดต่อกับผู้ผลิตชิ้นส่วนภายในประเทศ เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ของรายละเอียดทางด้านต่างๆ เช่น วัสดุ หากต้องใช้เหล็กชนิดเกรดเอ แต่ไม่มี จะสามารถเปลี่ยนแปลงได้หรือไม่ ศึกษาต้นทุนต่อหน่วย เวลาที่ต้องใช้ในการทำรายละเอียดทางเทคนิคต่างๆ แบบของชิ้นส่วน และการควบคุมคุณภาพของชิ้นส่วน เป็นต้น

            ๕. ติดต่อผู้ผลิตชิ้นส่วน เพื่อศึกษาความ สามารถและกำลังการผลิตของผู้ผลิตชิ้นส่วน

            ๖. ส่งชิ้นส่วนตัวอย่าง แบบ และรายละเอียดของชิ้นส่วน ให้กับผู้ผลิตชิ้นส่วนเพื่อเสนอราคา

            ๗. ได้รับใบเสนอราคาจากผู้ผลิตชิ้นส่วนแต่ละราย แล้วนำมาเปรียบเทียบกับราคาของชิ้นส่วนที่นำเข้า

            ๘. ยืนยันคุณภาพและราคากับผู้ผลิตชิ้นส่วนว่า ได้คุณภาพ และราคา ตามที่บริษัทแม่กำหนดไว้หรือไม่ โดยจะตรวจสอบกับรายละเอียด และแบบของชิ้นส่วน รวมทั้งการตรวจสอบคุณภาพของชิ้นส่วนนั้นๆ ด้วย

            ๙. ตัดสินใจเลือกผู้ผลิตชิ้นส่วนภายในประเทศ

            ๑๐. ตัดสินใจขั้นสุดท้าย โดยยืนยันกับบริษัทแม่ว่า ต้องการให้ชิ้นส่วนใดเป็นชิ้นส่วนที่ผลิตในประเทศ เพื่อให้บริษัทแม่ได้เตรียมการ จัดการในส่วนของชิ้นส่วนที่จะต้องสั่งนำเข้า

            ๑๑. เสนอแจ้งให้สำนักงานเศรษฐกิจอุตสาหกรรมพิจารณา
            
            ๑๒. แจ้งให้แผนกต่างๆ ภายในบริษัทที่เกี่ยวข้องทราบ โดยออกเป็นเอกสารใบคำสั่งวิศวกรรม

            หลังจากที่ได้รับข้อมูลต่างๆ จากแผนกวางแผนพัฒนาชิ้นส่วนที่ผลิตในประเทศแล้ว ก็จะทำการติดตามชิ้นส่วนนั้นๆ จากผู้ผลิตชิ้นส่วน แล้วพิจารณาว่า สามารถผลิตได้ตามรายละเอียดหรือไม่ ถ้าได้ ก็ทำการรับรองโดยแบ่งชิ้นส่วนเป็นหมวดต่างๆ คือ เครื่องยนต์ ตัวถัง ระบบไฟฟ้า ระบบช่วงล่าง ชิ้นส่วนประกอบภายใน

            เป้าหมายที่สำคัญอีกประการหนึ่งของความพยายามในการพัฒนาชิ้นส่วนในประเทศก็คือ เพื่อจะลดปริมาณการสั่งนำเข้าชิ้นส่วน ซึ่งจะช่วยลดการขาดดุลของประเทศ และในขณะเดียวกัน ก็จะเป็นการเพิ่มศักยภาพ ของอุตสาหกรรมการผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ของประเทศไทยด้วย นอกจากนี้ ยังทำให้ต้นทุนการผลิตลดลง หมายความว่า เราจะได้ใช้รถยนต์ที่มีคุณภาพสูงขึ้น ในราคาต่ำลง