เล่มที่ 7
โทรคมนาคม(ภาคแรก)
สามารถแชร์ได้ผ่าน :
| บางวันเราจะเห็นผู้ชายแต่งเครื่องแบบสีกากี ใส่หมวกแก๊ปสีเดียวกับเสื้อ กางเกง มีผ้าพันหมวกสีกากี มีขลิบสีเลือดหมูทั้งส่วนบน และส่วนล่าง ขี่รถจักรยานยนต์บ้าง ขี่รถจักรยานสองล้อบ้าง บางทีก็เดินมาที่บ้าน และส่งซองจดหมาย หรือห่อพัสดุให้ จดหมาย หรือห่อพัสดุนั้นมาจากผู้ส่งที่อยู่ใกล้บ้าง ไกลบ้าง ผู้ที่นำจดหมาย หรือห่อพัสดุมาให้นั้น เราเรียกว่า บุรุษไปรษณีย์ | |
| บางทีสิ่งที่บุรุษไปรษณีย์นำมาส่งให้เป็นซองเล็กๆ ภายในมีกระดาษข้อความเป็นตัวพิมพ์ดีด สิ่งนั้นเรียกว่า โทรเลข |  บุรุษไปรษณีย์กำลังส่งจดหมาย โดยรถจักรยาน |
| จดหมายเป็นสิ่งที่ผู้ส่งจัดทำขึ้นเอง บางทีเป็นตัวหนังสือเขียน บางทีก็เป็นตัวพิมพ์ดีด และผู้ส่งเขียนลงชื่อตนเอง แต่โทรเลขเป็นเพียงข้อความ หรือใจความที่ส่งมา ไม่ใช่กระดาษแผ่นที่ผู้ส่งเขียนข้อความนั้น | |
 บุรุษไปรษณีย์กำลังส่งจดหมาย โดยรถจักรยานยนต์ | การส่งจดหมายไปมาถึงกัน เป็นการสื่อสารอย่างหนึ่ง เรียกว่า การสื่อสารไปรษณีย์ หรือเรียกสั้นๆ ว่า การไปรษณีย์ แต่การส่งข้อความเป็นโทรเลขถึงกัน เป็นการสื่อสารอีกวิธีหนี่ง เรียกว่า การโทรคมนาคม |
| การที่เราอยู่ห่างไกลจากญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง และสำนักงานธุรกิจที่เราต้องติดต่อด้วย ทำให้เราต้องพึ่งการสื่อสารไปรษณีย์ หรือการโทรคมนาคม ไม่เพียงเท่านั้นเรายังต้องการความรวดเร็วด้วย จดหมายอาจใช้เวลาเดินทาง ๓-๔ วัน หรือเป็นสัปดาห์ โทรเลขอาจใช้เวลา ๓-๔ ชั่วโมง หรือครึ่งวัน ดังนั้นบางบ้านที่มีเครื่องโทรศัพท์ ก็อาจใช้โทรศัพท์พูดติดต่อส่งข่าวสารไต่ถามทุกข์สุข หรือปรึกษาธุรกิจการงานต่างๆ เพราะสะดวกรวดเร็วยิ่งกว่าใช้โทรเลข | |
 การลำเลียงจดหมายเพื่อนำไปส่งยังต่างประเทศ |
| ปัจจุบันนี้เมื่อเราอยู่แต่ในบ้าน เราอาจได้ยินข่าว ได้ฟังเสียงดนตรี และเสียงแสดงละคร ด้วยเครื่องรับวิทยุกระจายเสียง เสียงนั้นอาจมาจากระยะทางไกลครึ่งค่อนโลก แต่เราก็ได้ฟังคล้ายกับว่า อยู่ใกล้ตัวเรา หากเรามีเครื่องรับวิทยุโทรทัศน์ เราอาจได้แลเห็นภาพข่าวเหตุการณ์ ภาพการแข่งขันกีฬา ภาพการแสดงดนตรี และการบันเทิงต่างๆ ฯลฯ จากทั่วทุกมุมโลก บางทีเป็นภาพที่เกิดขึ้นในขณะเวลาที่เรามองดูอยู่ด้วยซ้ำ เป็นการรวดเร็วอย่างน่ามหัศจรรย์ |
 เครื่องรับหรือเครื่องขยายเสียง แบบสเตอริโอโฟนิก |
| เหล่านี้เป็นผลจากการโทรคมนาคมทั้งสิ้น การโทรคมนาคมหมายถึง การส่ง หรือการรับ ซึ่งเครื่องหมายสัญญาณ การขีดเขียนเป็นตัวหนังสือ รูปภาพ และเสียง ด้วยกระแสไฟฟ้าในสายลวดด้วยคลื่นวิทยุ ด้วยแสง (หรือทรรศนาการ) หรือด้วยระบบแม่เหล็กไฟฟ้าอื่นๆ |
| ดังนั้นการโทรคมนาคมจึงจำแนกออกได้ดังนี้ (๑) ประเภทใช้สายลวด ได้แก่ (๓) ประเภทใช้แสง (ทรรศนาการ) หรือใช้สายตา ได้แก่ |  เครื่องรับวิทยุกระจายเสียง |
| การโทรคมนาคมมีประวัติยืดยาวอย่างมี มีการพัฒนามาอย่างไร จะทราบได้จากเรื่องราวต่อไปนี้ | |
