ไม้ซุงลอยน้ำ

            ได้แก่ ไม้สัก ไม้สมพง ไม้กระท้อน ฯลฯ เมื่อผู้ทำไม้ต้องการจะขนส่งไม้ซุงโดยวิธีล่องแพ จะต้องเตรียมนำไม้ซุงมาไว้ ริมตลิ่งให้เสร็จก่อนฤดูฝนเมื่อรวบรุมไม้ซุงได้จำนวนมากพอแล้ว จึงคัดหรือกลิ้งไม้ซุงนั้นลงน้ำ เรียกกันว่า "การคัดไม้ลงน้ำ" ในแม่น้ำจะมีคนคอยจับไม้ซุงมัดติดกัน โดยใช้หวายหรือลวดร้อยจมูกซุง (ซึ่งเคยใช้เป็นรูสำหรับร้อยโซ่ให้ช้างลากไม้) แต่ละท่อนให้ติดกันเป็นแพใหญ่ และมีคานแพซึ่งเป็นไม้ท่อนเล็กๆ หรือไม้ไผ่ เป็นตัวสำหรับยึดทางด้านกว้างของแพ บนหลังแพ คือ ส่วนที่อยู่บนน้ำ จะมีกระท่อมเล็กๆ จำนวน ๑ หรือ ๒ กระเท่อมเรียกกันว่า "ทับแพ" ใช้เป็นที่อยู่อาศัยของคนแพในขณะเดินทางทางด้านหัวแพ (ด้านที่อยู่ทางเหนือน้ำ) จะมีบันไดไม้ไผ่ผูกเป็นรูปสามเหลี่ยมตั้งสูงกว่า ทับแพ เรียกว่า "พะอง" ใช้เป็นที่สำหรับนายแพ หรือหัวหน้าคนแพ ซึ่งรับผิดชอบในการล่องแพนั้นๆ ไต่ขึ้นไปดูร่องน้ำ เพื่อจะได้สั่งให้คนแพของตน นำแพล่องไปให้ตรงร่องน้ำ จะได้ไม่เกยตื้น และทางด้านหัวแพนี้จะมีเชือกทำด้วยหวายขวั้นเป็นเส้นยาวติดกับคานแพคอยถือ ยู่ในน้ำ จะได้ไม่เกยตื้นและทางด้านหัวแพนี้จะมีเชือกทำด้วยหวายขวั้นเป็นเส้นยาวติด กับคานแพทางด้านหัวแพอยู่ ๒ หรือ ๓ เส้น เรียกว่า "พรวน" ปลายของพรวนนี้จะผูกติดกับโคนหลัก ซึ่งมีคนแพคอยถืออยู่ในน้ำ เวลาแพลอยไปตามน้ำ พรวนจะดึงโคนหลักนี้ให้ครูดกับท้องน้ำอยู่ตลอดเวลา และคนแพที่บังคับหลักจะคอยฟังคำสั่งจากนายแพ ซึ่งยืนสั่งการอยู่บนพะอง ให้เคลื่อนย้ายหลักไปทางซ้าย หรือทางขวา เพื่อให้แพเลี้ยวไปตามร่องน้ำในทิศทางที่ต้องการทางด้านท้ายแพ (ส่วนที่อยู่ทางท้ายน้ำ) จะมีพายขนาดใหญ่ ซึ่งเรียกว่า "พุ้ย" ๒ อัน วางพาดบนง่ามไม้ ซึ่งติดอยู่กับคานแพ พุ้ยนี้จะมีคนคอยพายลงในน้ำ เพื่อช่วยให้ท้ายแพเลี้ยวไปมาตามร่องน้ำได้รวดเร็วขึ้น เมื่อถึงฤดูฝนระดับน้ำสูงพอที่จะล่องแพได้ คนแพก็จะเริ่มปล่อยแพทันที