การเลี้ยงดู

            สำหรับผู้เลี้ยงไก่เป็นอาชีพ คือ เลี้ยงเพื่อหวังผลกำไร ควรรู้จักเริ่มเลี้ยงตั้งแต่ลูกไก่เล็ก หรือที่เรียกว่า ไก่เจี๊ยบ ซึ่งเพิ่งฟักออกจากไข่ โดยทั่วไป เราแยกไข่เป็น ๒ ประเภท คือ ไข่ที่แม่ไก่ไข่โดย มิได้ผสมกับพ่อไก่ จึงไม่มีเชื้อในไข่ที่จะเติบโตเป็น ลูกไก่ได้ เราเรียกไข่ประเภทนี้ว่า ไข่ลม ซึ่งเป็นไข่ไม่มีชีวิต หรือไข่รับประทาน อีกประเภทหนึ่งนั้น แม่ไก่ไข่หลังจากที่ได้ผสมกับพ่อไก่แล้ว ไข่ส่วน มากจึงมีเชื้ออยู่ในไข่ ซึ่งเมื่อฟักจะเติบโตเป็นลูกไก่ได้ เรียกว่า ไข่มีเชื้อ หรือ ไข่ฟัก ราคาที่ซื้อ ขายกันจะแพงกว่าราคาไข่รับประทาน เวลาเก็บรักษามีข้อจะต้องระวังอยู่บ้างตามสมควร กล่าวคือ ไข่มีเชื้อถ้าเอาไปเก็บไว้ในที่เย็นเกินไป เช่น ไว้ใน ตู้เย็นหรือตู้แช่ เชื้อในไข่จะตาย ใช้ฟักไม่ได้ ถ้าเรา นำไปไว้ในที่ซึ่งอากาศร้อนเกินไป อาจทำให้เชื้อ ลูกไก่ที่อยู่ในไข่เริ่มเจริญเติบโต แต่พอเชื้อเจริญ เติบโตไปได้ระยะหนึ่ง ไข่อาจจะกลับเย็นลงอีก ทำให้การเจริญเติบโตต้องหยุดชะงักลง ดังนี้ก็จะทำให้เชื้อตายและฟักไม่ออกเหมือนกัน ฉะนั้น ไข่มีเชื้อ ถ้าเราเก็บรวมเอาไว้ฟัก จำเป็นต้องเก็บในห้อง ที่เย็นพอสมควร ไม่ร้อนไม่หนาวเกินไป และอาจ จะเก็บไว้นาน ๑-๒ สัปดาห์ก็ได้ เมื่อต้องการจะฟักให้เป็นตัว อาจจะทำได้ ๒ วิธี คือ ให้แม่ไก่ฟักไข่ ของมันเอง แม่ไก่ไทย เช่น ไก่อู ไก่ตะเภา มี ความสามารถและมีนิสัยชอบฟักไข่ พอไข่ได้ประมาณ ๘, ๑๐ หรือ ๑๒ ฟอง ก็จะเริ่มฟัก ที่เรียกว่า ฟัก คือ อาการที่แม่ไก่จะนอนกกไข่อยู่ในรังไม่ค่อย ออกไปไหน จะออกไปหาอาหารกินบ้างก็ออกไป ชั่วระยะเวลาไม่กี่นาทีแล้วรีบกลับมา ไข่ได้รับไออุ่น จากอกของแม่ และขนที่ตัวหรือที่หน้าท้องของแม่ ไก่ ช่วยปกคลุมไข่รักษาความร้อนจากตัวแม่ไก่ให้อยู่รอบๆ ไข่ ทำให้เชื้อเจริญเติบโตเป็นลูกไก่ได้ แม่ไก่จะฟักไข่อยู่ติดต่อกันประมาณ ๒๑ วัน ลูกไก่ที่เติบโต ก็จะเจาะเปลือกออกมาเป็นลูกเจี๊ยบ เราจึงว่า ไก่มีระยะฟัก ๒๑ วัน ส่วนไก่งวง เป็ด ห่าน นกพิราบ นกกระทา ก็มีระยะฟักแตกต่างกันไปบ้าง