เล่มที่ 9
เวชศาสตร์ฟื้นฟู
สามารถแชร์ได้ผ่าน :
การดึง
เป็นวิธีการหนึ่งที่จะช่วยให้การบำบัดรักษาได้ผลดี เช่น การดึงคอ และการดึงเอวผู้ป่วยที่มีโรคบริเวณกระดูกสันหลังส่วนคอและเอว เป็นต้น การดึงจะช่วยให้กล้ามเนื้อส่วนนั้นลดอาการเกร็งตัว และเป็นการบังคับให้กล้ามเนื้อส่วนนั้นได้พักผ่อน เพราะถูกจำกัดตำแหน่งให้อยู่ในลักษณะที่ต้องการ ขณะเดียวกันการดึงด้วยความแรงที่มากพอ จะทำให้ช่องระหว่างกระดูกสันหลังห่างออกจากกันได้ จากผลที่ได้จากการดึงนี้ จึงเอามาใช้กับโรคปวดคอ โรคปวดหลัง และโรคของกระดูกสันหลัง ที่มีกลุ่มอาการถูกกด ของรากประสาทที่ผ่านออกมา จากช่องระหว่างกระดูกสันหลัง คือ มีอาการอ่อนแรง เจ็บปวด และชาตามรากของประสาทที่ผ่านออกมา เป็นต้น
การดึงเอวช่วยให้กล้ามเนื้อบริเวณหลังลดอาการเกร็ง และได้พักมากขึ้น
การดึงนั้นอาจดึงโดยนักกายภาพบำบัด หรืออาจใช้อุปกรณ์ในการดึง ช่วยทำการดึง ซึ่งมีอยู่ ๒ แบบ คือ แบบดึงเป็นจังหวะ และแบบดึงตลอดเวลา
การดึงคอ โดยใช้เครื่องดึงและผ่อนการดึงเป็นจังหวะ ช่วยให้รักษาโรคปวดบริเวณคอ และโรคของกระดูกสันหลังส่วนคอ มีอาการกดของประสาท หายเร็วยิ่งขึ้น
แบบดึงเป็นจังหวะนั้นสามารถปรับเครื่องให้ดึง และผ่อนสลับกันไป ตามกำหนดเวลาที่ต้องการ โดยทั่วๆ ไป ในการดึง จะปรับให้มีการดึง ๑๐-๑๔ วินาที แล้วผ่อน ๒๐ วินาทีสลับกันไป ใช้เวลาในการดึง ๒๐-๒๕ นาที หรือตามความประสงค์ ของนักกายภาพบำบัด การดึงแบบนี้ผู้ป่วยจะสามารถทนแรงดึงได้สูง เพราะมีจังหวะดึงและผ่อนสลับกันไป ท่าดึงสำหรับการดึงคอ อาจเป็นท่านั่งหรือนอนก็ได้ และถ้าดึงในท่าก้มศีรษะ ๑๐-๒๐ องศา จะให้ผลการรักษาดีที่สุด แรงดึงศีรษะจะต้องมากกว่าน้ำหนักของศีรษะ อาจเริ่มต้นตั้งแต่ ๕ ปอนด์ แล้วค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามความอดทนของผู้ป่วย จึงอาจเพิ่มขึ้นได้สูง ถึง ๒๕ ปอนด์ ในการดึงเอวนิยมทำในท่านอนหงาย มีหมอนหรือเก้าอี้เตี้ยๆ รองใต้เข่า แรงดึงที่ใช้ อาจเริ่มต้นด้วยแรงดึง ๔๐ ปอนด์ แล้วเพิ่มขึ้นได้ถึง ๑๐๐ ปอนด์ โดยใช้เวลาในการดึง ๓๐-๔๐ นาที
สำหรับการดึงตลอดเวลา ต้องใช้แรงดึงน้อยกว่าการดึงเป็นจังหวะ โดยเริ่มจากน้ำหนักเบาๆ ก่อนแล้วค่อยๆ เพิ่มขึ้นทีละน้อย ตามแต่ผู้ป่วยจะสามารถทนได้ โดยทั่วไปแล้วจะได้สูงสุดไม่เกินครึ่งหนึ่งของการดึงแบบเป็นจังหวะ การดึงจึงมีส่วนช่วยในการบำบัดรักษา ทำให้การกดประสาท และการเจ็บปวดบริเวณนั้นลดลงและหายได้
หัวข้อก่อนหน้า
