พระไตรปิฎก หมายถึง คำสั่งสอนทางพระพุทธศาสนา ๓ ประเภท คือ

            ๑. พระวินัย เป็นเรื่องเกี่ยวกับระเบียบข้อบังคับที่ควรปฏิบัติ คือ ศีล

            ๒. พระสูตร เป็นเรื่องเกี่ยวกับคำสอนทั่วๆ ไปของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และคำสอนของพระสาวกของพระองค์

            ๓. พระอภิธรรม เป็นเรื่องเกี่ยวกับสาระสำคัญ หรือแก่นแห่งคำสอนทางพระพุทธศาสนา

เนื้อความสำคัญของคำสอนทางพระพุทธศาสนานั้น ล้วนแต่เป็นการอบรมให้คนเป็นคนดี เช่น

            ๑. ให้มีจรรยา มารยาท มีระเบียบวินัย

            ๒. ให้มีความรับผิดชอบต่อตนเอง ต่อครอบครัว และต่อสังคม

            ๓. ให้มีความกตัญญู และตอบแทนพระคุณมารดาบิดา และผู้มีพระคุณ

            ๔. ให้มีความขยันหมั่นเพียร เอาชนะความทุกข์ยาก

            ๕. ให้มีความซื่อสัตย์ สุจริต รังเกียจการทำความชั่ว

            ๖. ให้มีความอดทน อดกลั้นต่อความยากลำบาก อดทน ต่อคำพูดล่วงเกินต่อตัวเรา

            ๗. ให้มีไมตรีจิต คิดให้ผู้อื่นมีสุข ช่วยผู้มีทุกข์ให้พ้นทุกข์ ยินดีเมื่อผู้อื่นสุข รู้จักวางใจเป็นกลางไม่ลำเอียง

            ๘. ให้รู้จักทำใจให้สงบไม่ฟุ้งซ่าน

            ๙. ให้รู้จัก อ่าน คิด และปฏิบัติตามสิ่งที่เรียนรู้มา จนเกิด ปัญญารู้แจ้งในสิ่งทั้งปวงตามความเป็นจริง