คนในชนบทห่างไกล ยังมีสุขภาพอนามัยไม่ดีเท่าที่ควร ทำให้เจ็บป่วย และเกิดโรคระบาดขึ้นบ่อยครั้ง สาเหตุของเรื่องนี้ เนื่องมาจาก การขาดความรู้ ความยากจน กินอาหารไม่ถูกส่วน ขาดแคลนน้ำกินน้ำใช้ ขาดแคลนแพทย์และยารักษาโรค | |
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงซักถามอาการของผู้ป่วยพิการด้วยความห่วงใย | |
การช่วยให้คนไทยในชนบทห่างไกลมีสุขภาพดีขึ้น ทำได้โดยหาวิธีให้เขาเหล่านั้น รู้จักปฏิบัติตนเอง ๑๐ ประการ ซึ่งได้แก่ ๑. ศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม เกี่ยวกับการรักษาสุขภาพอนามัยที่ดี ๒. รู้จักกินอาหารที่ถูกสุขลักษณะ อาหารที่ถูกสุขลักษณะ คือ อาหารครบทุกอย่างที่เป็นประโยชน์ มีปริมาณครบส่วนตามที่ร่างกายต้องการ เป็นอาหารที่สะอาด ซึ่งจะช่วยให้ร่างกายแข็งแรง เติบโต และไม่เป็นโรค ๓. ดื่มน้ำที่สะอาด ซึ่งจะช่วยป้องกันโรคระบบทางเดินอาหาร เช่น โรคบิด อหิวาตกโรค ไข้รากสาด ฯลฯ ๔. รู้จักรักษาอนามัยแม่และเด็ก และรู้จักวางแผนครอบครัวอย่างถูกต้อง ซึ่งจะทำให้เด็กเกิดใหม่สมบูรณ์ และแข็งแรง ๕. เข้าใจ และรู้ประโยชน์ของการสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรค โดยการฉีดวัคซีน ซึ่งจะทำให้สามารถป้องกันโรคให้แก่ร่างกายได้ ๖. รู้จักวิธีป้องกัน และควบคุมโรคระบาดในท้องถิ่น โดยการใช้ส้วมที่ถูกสุขลักษณะ ไม่ถ่ายอุจจาระปัสสาวะลงในแหล่งน้ำที่ใช้ร่วมกัน ฯลฯ ๗. รู้วิธีรักษาพยาบาลที่จำเป็นเบื้องต้น ๘. รู้จักใช้ยารักษาโรคที่จำเป็นอย่างถูกต้อง และมียาดังกล่าวอยู่ในทุกหมู่บ้าน ๙. ดูแลรักษาสุขภาพของช่องปากและฟันอย่างถูกวิธี ๑๐. รู้จักรักษาสุขภาพจิตของตนเอง และครอบครัว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงห่วงใยสุขภาพของประชาชน จึงทรงสอดส่องดูแล ความเป็นอยู่ของประชาชน โดยเฉพาะในชนบทห่างไกล โดยจัดให้มีหน่วยแพทย์พระราชทาน ออกไปรักษาประชาชนห่างไกลที่เจ็บป่วย ฝึกอบรมประชาชน ให้มีความรู้ความสามารถ ในการช่วยเหลือตนเอง และครอบครัว ตลอดจนชุมชนในด้านสุขภาพ จัดหาแหล่งน้ำ เพื่อให้มีน้ำสะอาดไว้ดื่ม และใช้ในงานเกษตร ส่งเสริมสนับสนุนให้เพาะปลูกพืชทดแทน และเลี้ยงโคนม เพื่อให้ประชาชนได้มีอาหารที่ดี |