ความเดือดร้อนรำคาญซึ่งเกิดจากเสียงที่มีระดับกระเพื่อมขึ้นลง ตัวอย่างเช่น เสียงจากการจราจรบนถนน จากบริเวณพื้นที่การก่อสร้าง จากโรงงาน หรือจากเหตุการณ์ทางเสียง โดยทั่วไปนั้น เราจะอธิบายโดยใช้เดซิเบล เอ เพียงค่าเดียวไม่ได้ เพราะนอกจากระดับจะเปลี่ยนค่าแล้ว ระดับยังแปรผันตามเวลาค่อนข้างมากด้วย จึงทำให้มีการพัฒนาดัชนีต่างๆ ขึ้นมา โดยอาศัยพื้นฐานของระดับเสียงเดซิเบล เอ แล้วพิจารณารวมถึงการแปรผันตามเวลาด้วย
เสียงรบกวนจากการก่อสร้าง
เราอาจจะมองว่า เสียงรบกวนจากพื้นที่ที่มีการก่อสร้าง ทำความขัดข้องเพียงชั่วคราว แต่ในพื้นที่ที่มีการพัฒนาอย่างหลักอาจใช้เวลาเป็นปีๆ เสียงรบกวนจากโครงการดังกล่าว มักจะเป็นปัญหาอย่างครัดเครียด ที่กระทบต่อที่อยู่อาศัย พื้นที่พาณิชยกรรม และเขตอุตสาหกรรม ในพื้นที่ที่อยู่อาศัย เสียงรบกวนจากการก่อสร้าง อาจก่อความยุ่งยากต่อการสื่อสารในสำนักงาน และสภาพแวดล้อมด้านพาณิชยกรรมอื่นๆโดยเฉพาะเมื่อมีการเปิดหน้าต่าง ในสภาพแวดล้อมทางอุตสาหกรรม เสียงรบกวนอาจเพิ่มปัญหาให้กับของเดิมที่มีอยู่อย่างมากขึ้นอีก เป็นการเพิ่มการเสี่ยงต่อหูเสียมากขึ้น เกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้รับเหมาควรจะต้องสังเกตว่า ขีดจำกัดระดับเสียงรบกวน ที่ขอบพื้นที่ที่ทำการก่อสร้าง ควรจะมีเท่าไร ตามมาตรฐานที่กำหนด โดยทางราชการ และต้องมีการวัดเสียง รวมทั้งการวิเคราะห์เสียงที่ถูกต้องด้วย
เสียงรบกวนจากการจราจรทางถนน
การจราจรดูจะเป็นแหล่งกำเนิดเสียง ที่ก่อความเดือดร้อนรำคาญได้มากที่สุด และมีผลกระทบต่อประชาชนเป็นจำนวนมากที่สุด การพัฒนาถนนสายใหม่ก็ดี ทางด่วนพิเศษ และทางรถไฟก็ดี ย่อมหมายความถึงว่า ประชาชนจำนวนมากขึ้น จะได้รับผลกระทบจากระดับเสียงที่สูงขึ้นด้วย
เสียงรบกวนจากการจราจรแผ่กระจายเข้าไปสู่สภาพแวดล้อมมากที่สุด และเป็นตัวทำความเดือดร้อนรำคาญต่อเนื่อง เข้าสู่บ้านเรือน ศูนย์การค้า สำนักงาน และสถานที่ทำงานอื่นๆ มีการพัฒนาดัชนีต่างๆ เช่น ดัชนีเสียงรบกวนจากการจราจร ดัชนีมลพิษทางเสียง เพื่อใช้จัดการกับปัญหาเสียงรบกวนจากการขนส่ง มีลักษณะสำคัญร่วมกันก็คือ ต้องการที่จะวัดสภาวะเสียงรบกวนได้อย่างแม่นยำ และเชื่อถือได้
การศึกษาพบว่า ความเดือดร้อนรำคาญที่เกิดจากเสียงรบกวนจากการจราจรทางถนน มีสหสัมพันธ์ดีที่สุดกับระดับเสียง LA10 ซึ่งเป็นระดับเสียงเชิงสถิติค่าหนึ่ง กล่าวคือร้อยละ ๑๐ ของเวลาที่กำหนดให้ระดับเสียงจะสูงกว่าค่านี้ ตัวอย่าง เช่น ถ้าระดับเสียง LA10 ของหนึ่งชั่วโมง เป็น ๗๕ หมายความว่า ในระหว่างชั่วโมงนั้น ระดับเสียงมีค่ามากกว่า ๗๕ เดซิเบล เอ เป็นเวลา ๖ นาที และจะน้อยกว่า หรือเท่ากับ ๗๕ เดซิเบล เอ ในเวลาที่เหลืออีก ๕๔ นาที
เราอาจให้คำนิยามระดับเชิงสถิติอย่างอื่นอีก เช่น LA90 เป็นระดับซึ่งในเวลาร้อยละ ๙๐ ระดับเสียงจะสูงกว่าค่า (LA90) นี้ ซึ่งเทียบได้ กับช่วงเวลาที่มีเสียงค่อย
เสียงเครื่องบิน
ความเจริญเติบโตทางด้านการขนส่งทางอากาศ ทำให้ปัญหาเรื่องเสียงรบกวนจากสนามบิน และเครื่องบิน เพิ่มความรุนแรงยิ่งขึ้น ประชาชนจำนวนมากได้รับผลกระทบ เพราะสนามบินมักจะอยู่ไม่ห่างเมืองมากนัก และเส้นทางที่ เครื่องบินผ่านก็มักจะอยู่เหนือสถานที่ทั้งหลาย
เสียงจากเครื่องบินตอนกลางวันอาจทำลายสมาธิในห้องเรียน การบินตอนกลางคืน อาจรบกวนการนอนหลับ ดังนั้นในการที่จะอธิบายถึงความเดือดร้อนรำคาญ อันเกิดมาจากเครื่องบิน จึงได้มีความพยายามที่จะพัฒนาดัชนีวัดเสียงเครื่องบินขึ้นมาใช้ เช่น หน่วยที่เรียกว่า เพอร์ซีพ นอยส์ [Perceived Noise (PN dB)] สำหรับเครื่องบินไอพ่น PN dB มีค่าประมาณเท่ากับ dB (A) + 13 PN dB เป็นการวัดความเดือดร้อน รำคาญที่เกิดจากเครื่องบินเครื่องเดียว ถ้าเป็นสถานที่ที่อยู่ใกล้สนามบิน จะต้องนำเอาจำนวนและชนิดของเครื่องบินรวมมาคิดด้วย
การจราจรทางรถไฟ
เสียงจากรถไฟที่มาเป็นพักๆ หาได้โดยใช้ระดับเสียง LAeq ซึ่งเป็นการเฉลี่ยพลังงาน แล้วแปลงเป็นระดับเสียงคงที่ตลอดช่วงระยะเวลานั้น อาจกล่าวได้ว่า ระดับเสียงดังกล่าว บรรจุพลังงานเสียงทั้งหมด ที่เกิดในช่วงระยะเวลาเดียวกัน
เสียงจากโรงงานอุตสาหกรรม
ระดับเสียงในโรงงานอุตสาหกรรมหลายแห่ง สร้างความเสี่ยงต่อการเสื่อมของหูอย่างสำคัญ หากฟังเสียงระดับสูงเป็นเวลานานจากสาเหตุ เพราะการทำอาชีพ จะทำให้หูหนวกได้ อันตรายที่ มีต่อการได้ยินมากน้อยย่อมมีความสัมพันธ์กับ พลังงานเสียงที่หูรับเอาไว้ ดังนั้นถ้าลดจำนวน พลังงานเสียงลงได้ก็จะเป็นการลดความเสี่ยง อันตรายแบบสะสมต่อการได้ยิน
เนื่องจากเสียงจากโรงงานอุตสาหกรรม เปลี่ยนขึ้นลงมาก เกณฑ์ที่ใช้สำหรับพิทักษ์การได้ยิน พิจารณาจากขีดจำกัดของระดับเสียงเฉลี่ย และช่วงเวลาของการได้ยินเสียง รวมกันเป็นปริมาณกำหนด สำหรับเสียงรบกวน ที่ยอมให้รับได้ต่อวัน หากจะให้ทนต่อระดับเสียงที่สูงขึ้น เวลาก็ต้องลดลง การประเมินความเดือดร้อนรำคาญ จากการดำเนินการอุตสาหกรรม ใช้ระดับเสียง จากโรงงานอุตสาหกรรม ณ จุดใกล้ที่อยู่อาศัย แล้วนำมาเปรียบเทียบกับระดับเสียงที่มีอยู่เดิม ก่อนมีเสียงจากโรงงาน
เสียงในสำนักงาน
เสียงในสำนักงานทำความรำคาญ และสอดแทรกการสื่อสารเชิงถ้อยคำ เสียงที่ว่านี้อาจเกิดจากบริภัณฑ์สำนักงาน เช่น เครื่องพิมพ์เอกสาร หรืออาจเกิดจากเสียงภายนอก เช่น การจราจร และการทำถนนก็ได้
ระดับเสียงภูมิหลัง
ระดับเสียงภูมิหลังนิยามว่า เป็นระดับเสียงเชิงสถิติ LA90 ตามมาตรฐานอังกฤษ BS 4142 ซึ่งไม่ตรงกับมาตรฐานองค์การมาตรฐานสากล ISO 1996 ที่ใช้ LA95
เสียงในดิสโกเธค
เสียงในดิสโกเธคเป็นปัญหาที่เกิดในเวลากลางคืน ส่วนใหญ่เป็นผลของเทคโนโลยีก้าวหน้าทางอุตสาหกรรมเครื่องเสียง ห้องเต้นรำก็ไม่ต้องมีขนาดใหญ่ วงดนตรีมีนักดนตรีไม่มาก หรืออาจมีดีเจ (disc-jockey) เพียงคนเดียวก็พอ เครื่องดนตรีก็เป็นชนิดที่เคลื่อนย้ายได้ง่าย เราจะ พบว่า ระดับสูงสุดของเสียงอาจขึ้นไปถึง ๑๒๐ เดซิเบล เอ และหากว่า ห้องไม่มีการกันเสียงที่ดีพอ ก็จะเป็นปัญหาต่อบริเวณพื้นที่โดยรอบได้ โดยเฉพาะเสียงความถี่ต่ำที่ดังแรงและหนักจะ แทรกลึกเข้าไปในสิ่งแวดล้อมได้ดีเช่นเดียวกับการ จัดคอนเสิร์ตกลางแจ้ง ถ้าอัฒจันทร์อยู่ใกล้กับ บริเวณที่อยู่อาศัยปัญหาย่อมเกิดขึ้นได้ สิ่งเหล่านี้ ควรมีการวางแผนที่รอบคอบและควรตรวจวัด เสียงที่เกิดตามสภาพที่เป็นอยู่ก่อนเปิดการแสดงด้วย
เสียงรบกวนในชุมชน
เสียงรบกวนในชุมชนนั้น หมายถึง เสียงที่แผ่แทรกเข้ามาสู่ชีวิตประจำวันของเรา โดยที่เมื่อรับฟังแล้ว อาจจะเป็นการวัดคุณภาพของภาวะแวดล้อมที่บ้านเราก็ได้ การวัดเสียงรบกวนในชุมชน เราใช้เครื่องวัดระดับเสียง ที่มีวงจรถ่วงน้ำหนักแบบเอ ซึ่งเป็นการวัดแบบหลัก แต่ถ้าต้องการ ทราบถึงค่าของเสียงที่เปลี่ยนแปลงไปตามเวลา และเพื่อที่จะทำนายปฏิกิริยาของคนที่มีต่อเสียงรบกวนนั้นๆ จะต้องใช้พารามิเตอร์ของการวัดเสียงอย่างอื่นด้วย เช่น แอมเบียนท์ นอยส์ (ambient noise) ซึ่งหมายความถึง เสียงทั้งหลาย ที่เกิดในสภาพแวดล้อมต่อเนื่องกัน นำมาเฉลี่ย (เชิงพลังงาน) ในช่วงเวลาทั้งหมดแล้วคำนวณ ออกมาเป็นระดับ (ถ่วงน้ำหนักแบบ A) ที่สมมูลกัน เขียนแทนด้วย LAeq