ผู้ริเริ่มขุดคลองปานามา คือ แฟร์ดีนอง เดอ เลเซป ซึ่งได้ขุดคลองสุเอซมาแล้วก่อนหน้านี้ แต่การขุดคลองปานามาในระยะแรกระหว่าง พ.ศ. ๒๔๒๒ - ๒๔๓๒ ทำไม่สำเร็จ เพราะขาดเครื่องมือ และเงินทุน อีกทั้งมีคนเสียชีวิตเป็นจำนวนมากจากโรคระบาดและอากาศร้อน แฟร์ดีนอง เดอ เลเซป จึงต้องขายสิทธิในการขุดคลองให้แก่สหรัฐอเมริกา ซึ่งสนใจการขุดคลองผ่านคอคอดปานามา ตั้งแต่ช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๔ เนื่องจากในช่วงนั้น ชาวอเมริกันจำนวนมากได้ไปตั้งถิ่นฐานทางฝั่งตะวันตก ของประเทศ แถบรัฐโอเรกอนและรัฐแคลิฟอร์เนีย เพื่อขุดค้นหาแร่ทองคำ และต่อมา ยังได้หมู่เกาะฟิลิปปินส์เป็นอาณานิคมแห่งแรกในทวีปเอเชียเมื่อ พ.ศ. ๒๔๔๑ สหรัฐอเมริกาได้รับสิทธิให้เป็นผู้ขุดคลองปานามา ตามที่ระบุไว้ในสนธิสัญญา ซึ่งทำขึ้นระหว่างรัฐบาลปานามากับรัฐบาลสหรัฐอเมริกา ใน พ.ศ. ๒๔๔๖ ตามสนธิสัญญานั้น สหรัฐอเมริกาต้องจ่ายเงินจำนวน ๑๐ ล้านเหรียญสหรัฐให้แก่ปานามา และจ่ายเป็นรายปีอีกปีละ ๒๕๐,๐๐๐ เหรียญสหรัฐ โดยปานามายินยอมให้สหรัฐอเมริกามีอำนาจในการปกครองบริเวณ ๒ ฝั่งคลองปานามา ซึ่งมีอาณาเขตกว้าง ๑๖ กิโลเมตร เป็นเวลา ๑๐๐ ปี การขุดคลองปานามาแล้วเสร็จ และเปิดให้เดินเรือได้ใน พ.ศ. ๒๔๕๗ หลังการเปิดใช้คลองสุเอซ ๔๕ ปี สามารถย่นระยะทางเดินเรือ จากฝั่งตะวันออก ของอเมริกากลาง ไปยังฝั่งตะวันตก โดยไม่ต้องอ้อมทางตอนใต้ ของทวีปอเมริกาใต้ได้ เป็นระยะทางถึงประมาณ  ๙,๐๐๐  กิโลเมตร ต่อมาในพ.ศ. ๒๔๙๘ สหรัฐอเมริกาได้ทำสนธิสัญญาฉบับใหม่กับประเทศปานามา เกี่ยวกับคลองปานามา ตามสนธิสัญญาฉบับนี้ สหรัฐอเมริกาต้องจ่ายค่าเช่าคลอง ให้แก่ปานามาเพิ่มขึ้นเป็นปีละ ๑,๙๓๐,๐๐๐ เหรียญสหรัฐ หลังจากนั้น รัฐบาลปานามาได้เรียกร้องให้สหรัฐอเมริกา คืนคลองให้แก่ปานามา แต่สหรัฐอเมริกาไม่ยินยอม ใน พ.ศ. ๒๕๐๒ และ พ.ศ. ๒๕๐๗ เกิดการจลาจลวุ่นวายขึ้นในเขตคลอง ชาวปานามาและชาวอเมริกัน บาดเจ็บ และเสียชีวิตไปหลายร้อยคน ระหว่าง พ.ศ. ๒๕๑๐ - ๒๕๑๓ สหรัฐอเมริกาเสนอให้ประเทศปานามา ทำสนธิสัญญากันใหม่หลายครั้ง แต่ประเทศปานามาไม่ยินยอม จนกระทั่งในวันที่ ๖ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๐ สหรัฐอเมริกาจึงได้ทำสนธิสัญญากับประเทศปานามารวม ๒ ฉบับ โดยฉบับที่ ๑ ระบุว่า จะมีการโอนคลองปานามาให้แก่ประเทศปานามา และสหรัฐอเมริกาจะถอนกำลังทหารทั้งหมด ออกจากเขตคลอง ใน พ.ศ. ๒๕๔๓ ส่วนฉบับที่ ๒ ระบุว่า จะมีการรับประกันความเป็นกลาง ของคลองปานามา ให้เรือของทุกชาติแล่นผ่านไปมาในคลองได้

            คลองปานามามีลักษณะพิเศษที่แตกต่างจากคลองสุเอซ คือ คลองนี้ขุดผ่านทะเลสาบหลายแห่ง ที่สำคัญคือ ทะเลสาบกาตุน (Gatun Lake) และทางตอนใต้ของคลองขุดผ่านบริเวณที่สูง โดยจุดสูงที่สุดอยู่เหนือระดับทะเลปานกลาง ๒๖ เมตร อีกทั้งระดับน้ำในทะเลแคริบเบียน ด้านมหาสมุทรแอตแลนติก กับในมหาสมุทรแปซิฟิก มีไม่เท่ากัน ดังนั้น จึงต้องทำประตูกั้นน้ำภายในลำคลอง เป็นตอนๆ เพื่อยกระดับเรือให้สูงขึ้น หรือลดต่ำลง เมื่อเรือแล่นผ่าน จากปากคลองด้านหนึ่งไปออกปากคลองอีกด้านหนึ่ง ในปีหนึ่งๆ มีเรือแล่นผ่านคลองนี้ นับหมื่นลำ จึงถือเป็นคลองเดินเรือนานาชาติที่สำคัญมาก อีกคลองหนึ่งของโลก

            เป็นคลองที่อยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศจีน และถือได้ว่า เป็นคลองที่เก่าแก่ และยาวที่สุด คลองหนึ่งของโลก มีความยาว ๑,๖๐๙ กิโลเมตร ตั้งต้นจากเมืองเทียนจิน (Tianjin) ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของกรุงปักกิ่ง ไปจนถึงเมืองหางโจว (Hangzhou) ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศใต้ของเมืองเซี่ยงไฮ้