ข้อความส่วนหนึ่งจากร่างพระราชบัญญัติทาษรัตนโกสินทร์ศก ๑๒๔ (พ.ศ. ๒๔๔๘)

            นอกจากพระพุทธศาสนา ศาสนาอื่นๆ เช่น ศาสนาอิสลาม คริสต์ศาสนา ก็มีหลักธรรมเรื่องคุณค่าของชีวิตมนุษย์ และศักยภาพในการพัฒนาตนเอง จนบรรลุถึงธรรมอันสูงสุด การมีอิสรภาพ และการมีความสุข ซึ่งปรากฏอยู่ในศาสนาต่างๆ แท้จริงแล้ว เป็นรากฐานของแนวคิด ด้านสิทธิมนุษยชน ที่เน้นถึงสิทธิของมนุษย์ทุกคน ซึ่งเท่าเทียมกันมาแต่กำเนิด ดังปรากฏในข้อ ๑ ของปฏิญญาสากล ว่าด้วยสิทธิมนุษยชนว่า "มนุษย์ทั้งหลายเกิดมามีอิสระเสรี และเท่าเทียมกัน ทั้งศักดิ์ศรีและสิทธิ ทุกคนต่างได้รับการประสิทธิ์ประสาทเหตุผล และมโนธรรม และพึงปฏิบัติต่อกันฉันพี่น้อง" ดังนั้น "สิทธิมนุษยชน" จึงมิใช่เรื่องใหม่ แต่เป็นคุณธรรมที่มีอยู่ในศาสนา วัฒนธรรม และสังคมไทย มาเป็นเวลานานแล้ว และมีก่อนการประกาศปฏิญญาสากลว่าด้วย สิทธิมนุษยชนด้วย การเลิกทาสในประเทศไทย ในรัชสมัย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว นับเป็นเหตุการณ์สำคัญ ที่ยืนยันถึงคุณค่าที่เท่าเทียมกันของชีวิตทุกชีวิต ซึ่งสอดคล้องกับหลักสิทธิมนุษยชน ดังปรากฏอยู่ในปฏิญญาสากล ว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ข้อ ๔ ที่ประกาศว่า "บุคคลใดจะถูกบังคับให้เป็นทาส หรืออยู่ในภาวะจำยอมใดๆ มิได้ การเป็นทาสและการค้าทาสจะมีไม่ได้ในทุกรูปแบบ"