เล่มที่ 5
มันสำปะหลัง
สามารถแชร์ได้ผ่าน :
ความสำคัญของมันสำปะหลังต่อประเทศไทย

ประเทศไทยเป็นประเทศกสิกรรม สินค้าออกของประเทศที่สำคัญจึงเป็นสินค้าทางด้านกสิกรรม สินค้าออกที่สำคัญของเราในอดีต ก่อนปี พ.ศ.๒๕๐๐ มีเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้น คือ ข้าว ยางพารา ดีบุก และไม้สัก แต่หลังจากนั้นเป็นต้นมากสิกร ได้ขยายพื้นที่ปลูกพืชไร่อื่นๆ เพิ่มขึ้น ได้แก่ ข้าวโพด ปอแก้ว มันสำปะหลัง และอ้อย ทำให้พืชทั้ง ๔ ชนิดดังกล่าว เป็นสินค้าออก ที่มีความสำคัญเพิ่มขึ้นตามลำดับ สำหรับมันสำปะหลังนั้นประเทศไทยเริ่มส่งผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังเป็นสินค้าออก ตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ เป็นต้นมา ในอดีตปริมาณ และมูลค่าการส่งออกไม่มากนัก แต่ก็เพิ่มมากขึ้นทุกปี ในระยะสิบกว่าปีที่ผ่านมา ผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังเป็นสินค้าออกที่สำคัญของประเทศอันดับ ๔-๖ เรื่อยมา จนกระทั่งปี พ.ศ. ๒๕๑๙ ปริมาณ และมูลค่าผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังที่ส่งเป็นสินค้าออกได้เพิ่มขึ้น จนกลายเป็นสินค้าออกสำคัญอันดับ ๒ ของประเทศ รองจากข้าว

ตารางที่ ๑ แสดงปริมาณและมูลค่าสินค้าออกที่สำคัญของประเทศไทยปี พ.ศ. ๒๕๒๐
สินค้าออกปริมาณ
x ๑,๐๐๐ ตัน
มูลค่า
ล้านบาท
คิดเป็น
เปอร์เซ็นต์
  ข้าว
  ผลิตภัณฑ์มันสำปะหลัง
  น้ำตาล
  ข้าวโพด
  ยางพารา
  ดีบุก
  สับปะรดกระป๋อง
๑,๙๘๔
๓,๗๑๘.๙
๑,๑๒๐.๒
๒,๓๘๙
๓๖๕.๔
๒๐.๖
๖๓.๗
๘,๖๐๙
๗,๕๒๐
๖,๘๓๗
๕,๖๑๗
๕,๑๓๗
๓,๐๔๘
๖๒๔
๑๔.๒
๑๒.๒
๑๑.๑
๙.๑
๘.๔
๔.๙
๑.๐

จากการสำรวจของกองเศรษฐกิจการเกษตร ในปี พ.ศ. ๒๕๑๘ มีครอบครัวกสิกรจำนวน ๑๖๕,๒๔๗ ครัวเรือนที่ปลูกมันสำปะหลัง ซึ่งโดยเฉลี่ยแล้ว ครอบครัวที่ปลูกมันสำปะหลังมีสมาชิกครอบครัวจำนวน ๖.๔ คนต่อครัวเรือน จะเห็นได้ว่า มีกสิกรกว่า ๑ ล้านคนที่ปลูกมันสำปะหลังเป็นอาชีพ ซึ่งยังไม่รวมถึงคนที่ทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมมันสำปะหลัง ซึ่งมีอยู่ในประเทศนับพันโรงงาน รวมทั้งพวกพ่อค้าคนกลาง และผู้ทำการขนส่งที่เกี่ยวข้องอีกจำนวนมาก ที่มีอาชีพเกี่ยวโยงกับมันสำปะหลัง