เล่มที่ 10
โรคผิวหนังที่พบบ่อยในประเทศไทย
สามารถแชร์ได้ผ่าน :
โรคผิวหนังเป็นโรคที่มีพยาธิสภาพแสดงออกมาทางผิวหนัง เยื่อมูก และอวัยวะประกอบของผิวหนัง โดยไม่เลือกเชื้อชาติ เพศ และวัยของคน
ในประเทศไทยเรา โรคผิวหนังเป็นโรคที่พบบ่อยมากโรคหนึ่ง เพราะประเทศเราตั้งอยู่ในเขตร้อน อิทธิพลของแสงแดดมีส่วนทำให้เกิดโรคได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผิวหนังเป็นด่านแรกของร่างกายที่รับแสงแดดก่อนส่วนอื่น
แต่เป็นการยากที่จะให้ทราบแน่ชัดว่า แต่ละปีมีจำนวนผู้ป่วยด้วยโรคผิวหนังที่แท้จริงมากน้อยเพียงใด เพราะไม่มีผู้หาสถิติข้อมูลที่แท้จริง ของผู้ป่วยด้วยโรคประเภทนี้ไว้
เมื่อหลายปีมาแล้ว ได้มีการตรวจสุขภาพของข้าราชการ ปรากฏว่า ในจำนวนข้าราชการ ๒,๐๗๐ คน มีไม่ต่ำกว่า ๗๖๘ คน ที่เป็นโรคผิวหนัง ทั้งเป็นมาก และเป็นน้อย หรือผู้ป่วยด้วยโรคผิวหนังมีประมาณร้อยละ ๓๗ ได้แก่ ผู้ที่ไม่คิดจะไปหาแพทย์โรคผิวหนังแผนปัจจุบัน เพื่อการรักษาอย่างแท้จริง ส่วนมากมักละเลยทิ้งไว้เฉยๆ โดยไม่รำคาญ หรือเดือดร้อนแต่ประการใด บางโรคผู้ป่วยเห็นว่า เป็นในร่มผ้า ไม่เห็นจะน่าเกลียดน่ากลัว เพราะไม่มีผู้รู้เห็น บางโรคก็เป็นกันมานานจนชิน จึงไม่คิดว่าจะเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิต ในจำนวนข้าราชการผู้ป่วยด้วยโรคผิวหนัง ๗๖๘ คนนั้น ปรากฏว่า เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อราประมาณร้อยละ ๒๐ ถ้ารักษาอย่างแท้จริงก็คงจะหายได้โดยไม่ยากนัก
ใน พ.ศ. ๒๕๑๙ จำนวนผู้ป่วยมารับการตรวจที่โรงพยาบาลศิริราชมีถึง ๑๙๒,๕๒๒ ราย และในจำนวนนี้ได้มาตรวจที่หน่วยตรวจโรคผิวหนัง ๗,๖๓๔ ราย นับเป็นประมาณ ร้อยละ ๔ ของผู้ป่วยนอกทั้งหมด ทั้งนี้ มิได้รวมผู้ป่วยโรคผิวหนังที่เด็ก และผู้ป่วยที่มารับการตรวจทางแผนกศัลยศาสตร์ หรือแผนกอื่นๆ โรคผิวหนังหลายโรคมีความสัมพันธ์ข้องเกี่ยวกับโรคทางแผนกอื่นๆ ด้วย รวมทั้งการรักษา ซึ่งบางครั้งก็ต้องใช้การรักษาทางศัลยกรรม และบางรายก็ต้องใช้การรักษาทางรังสีวิทยา เป็นต้น ตัวเลขนี้จึงเป็นตัวเลขที่ต่ำกว่าจำนวนผู้ป่วยด้วยโรคผิวหนังที่แท้จริง
จากผู้ป่วย ๓,๖๓๗ ราย ของหน่วยโรคผิวหนังนี้ มีโรคผิวหนังที่พบบ่อยตามลำดับดังต่อไปนี้
เอ็กซีมา ๑,๙๙๙ ราย (ประมาณร้อยละ ๒๖)
โรคเกิดจากเชื้อรา ๙๘๐ ราย (ประมาณร้อยละ ๑๕)
โรคเกิดจากเชื้อพยาธิ ๕๓๐ ราย (ประมาณร้อยละ ๗)
โรคเกิดจากเชื้อไวรัส ๔๒๕ ราย (ประมาณร้อยละ ๖)
โรคลมพิษ ๓๘๓ ราย (ประมาณร้อยละ ๕)
สิว ๓๗๒ ราย (ประมาณร้อยละ ๓)
โรคที่เกิดจากเชื้อบัคเตรี ๒๐๐ ราย (ประมาณร้อยละ ๓)
จากสถิติของโรงพยาบาลศิริราชนี้ เมื่อเทียบกับสถิติของสถาบันโรคผิวหนัง ซึ่งตรวจและรักษาเฉพาะโรคผิวหนังแต่อย่างเดียวแล้ว ก็นับว่า ใกล้เคียงกันมาก จะผิดกันบ้างก็เพียงเล็กน้อย โดยที่สถาบันโรคผิวหนังในระยะเดียวกันนี้ พบว่า มีโดยประมาณ ดังนี้
เอ็กซีมา ร้อยละ ๓๘
โรคเกิดจากเชื้อราตื้น ร้อยละ ๑๕
โรคเกิดจากบัคเตรี ไวรัส และพยาธิ ร้อยละ ๑๕
สิว ร้อยละ ๘
การที่คิดว่า โรคผิวหนังเป็นโรคที่ไม่ร้ายแรงอะไรนัก ไม่ทำให้พิการ หรือถึงแก่ชีวิตได้ นับเป็นความคิดที่ผิดถนัด เพราะโรคผิวหนังมากมายเป็นโรคที่สลับซับซ้อนมีความรุนแรง และร้ายแรง ซึ่งอาจจะทำให้น่าเกลียด ทำให้เกิดความพิการ หรือทรมาน และถึงแก่ชีวิตได้นอกจากนี้โรคผิวหนังแม้จะเห็นๆ กันว่า เป็นแต่เพียงมีอาการแสดงออกทางผิวหนังเท่านั้น แต่แท้ที่จริงแล้ว โรคผิวหนังยังมีความสัมพันธ์กับโรคทางระบบอวัยวะอื่นๆ อีกเกือบทุกระบบของร่างกาย ถือกันว่า การแสดงออกทางผิวหนังนั้น เป็นเสมือนกระจกที่ส่องให้เห็นพยาธิสภาพของอวัยวะหลายอย่างในร่างกาย และในอีกด้านหนึ่ง โรคผิวหนังบางชนิดก็อาจมีพยาธิสภาพที่อวัยวะอื่นๆ ร่วมด้วยเช่นกัน
ผู้ป่วยเป็นสิวเสี้ยน
แม้แต่ทางจิตเวชศาสตร์ ก็ยังเล็งเห็นความสำคัญของโรคผิวหนังอยู่ไม่น้อย ผู้ที่เป็นโรคที่ไม่น่าดูบางโรค เช่น สิว หรือโซริอาซิส หรือฝ้า ก็อาจทำให้ผู้นั้น มีความวิตกกังวล ห่วงใย หรือเกิดปมด้อยได้ ทั้งนี้ ไม่นับถึงโรคบางโรค ที่ผู้ป่วยอาจต้องทนทรมานอยู่กับโรคนั้น ไปจนตลอดชีวิต ในมุมกลับ โรคทางจิตเวชเอง ก็อาจทำให้มีอาการแสดงออกทางผิวหนังได้เช่นกัน เช่น โรคไตรโคทิลโลมาเนีย (trichotillomania) ซึ่งผู้ป่วยมักจะชอบถอนผมของตัวเองอยู่เสมอ จนศีรษะล้านไปเป็นหย่อมๆ หรือโรคอะคาโรโฟเบีย (acarophobia) ที่ทำให้ให้ผู้ป่วยรู้สึกคันยุบยิบ เหมือนมีตัวอะไรคอยไต่ตอมตามผิวหนังอยู่ตลอดเวลา
