ระบบแบ่งตามเวลา

การกำหนดวันหนึ่งให้มี ๒๔ชั่วโมง ชาวอียิปต์เป็นผู้ริเริ่ม เหตุผลที่สร้างระบบชั่วโมงขึ้นเกี่ยวกับทางศาสนา ชั่วโมงในภาษาอียิปต์ "wnwt" มีความหมายว่า "หน้าที่ของพระ"

ผู้เฝ้าดูดาวเป็นผู้ที่ปฏิบัติหน้าที่พระ เขาสังเกตดาวเฉพาะดาว หรือกลุ่มดาวเฉพาะกลุ่ม ซึ่งเห็นโผล่ขึ้นจากขอบฟ้า เขาแบ่งกลางคืนออกเป็น ๑๒ชั่วโมง แต่ละชั่วโมงมีความหมายถึง การขึ้นของแต่ละดวงหรือกลุ่มดาวที่เหมาะสม

ชั่วโมงในเวลากลางวัน เขาแบ่งตามการเคลื่อนที่ของดวงอาทิตย์ ซึ่งชาวอียิปต์โบราณถือว่า ดวงอาทิตย์เป็นจอมเทพรา (Ra) ผู้เสวยราชย์อยู่ในมหาอาณาจักรฟากฟ้า

พระอียิปต์ใช้นาฬิกาเงาแดดติดตามการเคลื่อนที่ของดวงอาทิตย์ เครื่องมือชนิดหนึ่ง ที่เขาใช้ คล้ายไม้บรรทัดรูปตัวที (T) เมื่อถือเครื่องมือนี้ชี้ไปทางตะวันออก (ในเวลาเช้า) หรือทางตะวันตก (ในเวลาบ่าย) เงา ของท่อนขวางตกลงอยู่ที่ด้าม เขาขีดหมายชั่วโมงที่ผ่านไป ลำดับชั่วโมง ตั้งแต่ ๑ ถึง ๑๐ เขานับ ชั่วโมงรุ่งอรุณแยกออกเป็นหนึ่งชั่วโมงสำหรับตอนรุ่งเช้า และอีกชั่วโมง สำหรับตอนโพล้เพล้ ชั่วโมงที่นับแยกนี้รวมกับชั่วโมงตอนกลางวัน ๑๐ ชั่วโมง และชั่วโมงกลางคืน ๑๒ ชั่วโมง ทั้งหมดเป็น ๒๔ ชั่วโมง ตามระบบนี้ชั่วโมงนานไม่เท่ากันตลอดทั้งปี ชั่วโมงกลางวันซึ่งนาน ๑ ใน ๑๐ ของเวลาจากดวงอาทิตย์ขึ้น ถึงดวงอาทิตย์ตก ในฤดูร้อนก็นานกว่าในฤดูหนาว ชั่วโมงกลางคืนและชั่วโมงโพล้เพล้นาน สับสนและแตกต่างกันมากขึ้น ในเมื่อดาวหรือกลุ่มดาวขึ้นเปลี่ยนแปลงจากฤดูกาลหนึ่งไปอีกฤดูกาลหนึ่ง และจากปีหนึ่งไปอีกปีหนึ่ง ในที่สุดเขาตัดสินใจใช้ระบบ ให้กลางวันมี ๑๒ ชั่วโมง และกลางคืน ๑๒ ชั่วโมง ยกเลิกชั่วโมงรุ่งอรุณและชั่วโมงโพล้เพล้ ชั่วโมงใน ฤดูกาลต่างๆ ก็ยังคงไม่เท่ากันตลอดไป แต่เปลี่ยนแปลงความนานของชั่วโมง ให้เป็นระเบียบขึ้น