เล่มที่ 40
แร่เหล็ก
สามารถแชร์ได้ผ่าน :
ชนิดและสมบัติแร่เหล็ก
เหล็กเป็นธาตุโลหะชนิดหนึ่ง สัญลักษณ์ทางเคมีคือ Fe ซึ่งมาจากคำในภาษาละติน คือ ferrum ที่แปลว่า เหล็ก ภาษาอังกฤษเรียกโลหะเหล็กว่า iron มาจากคำภาษาอังกฤษโบราณ คือ isaerm ที่มาจากคำในภาษาเซลติกคือ isarnon ธาตุเหล็กมีเลขเชิงอะตอม ๒๖ และน้ำหนักเชิงอะตอมเท่ากับ ๕๕.๘๔๗ ซึ่งในธรรมชาติธาตุเหล็กจะไม่เกิดเป็นธาตุเดี่ยวๆ แต่จะเกิดเป็นสารประกอบในลักษณะของแร่เหล็กชนิดต่างๆ โดยธาตุเหล็กเป็นส่วนประกอบร้อยละ ๕ ของชั้นเปลือกโลก
แร่แมกนีไทต์
แร่เหล็กมีหลายชนิด มีส่วนประกอบทางเคมีทั้งในลักษณะของออกไซด์ ไฮดรอกไซด์ และคาร์บอเนต เช่น แร่แมกนีไทต์ (Magnetite) แร่ฮีมาไทต์ (Hematite) แร่ไลมอไนต์ (Limonite) แร่เกอไทต์ (Goethite) แร่ซิเดอไรต์ (Siderite) แร่ไพไรต์ (Pyrite) โดยมีส่วนประกอบของธาตุเหล็กแตกต่างกันไป แร่เหล็กที่ใช้เป็นวัตถุดิบ สำหรับอุตสาหกรรมถลุงเหล็ก ประกอบด้วย แร่แมกนีไทต์ แร่ฮีมาไทต์ แร่ไลมอไนต์ และแร่ซิเดอไรต์
โลหะเหล็กที่ได้จากการถลุงแร่เหล็กที่มีสีขาวเงินหรือสีเทา สามารถดึงเป็นเส้นหรือแผ่เป็นแผ่นบางๆ ได้ นอกจากโลหะนิกเกิล และโคบอลต์ เหล็กยังเป็นโลหะที่มีสมบัติติดแม่เหล็กที่เกิดตามธรรมชาติ โลหะเหล็กที่บริสุทธิ์มีจุดหลอมเหลวที่ ๑,๕๓๖ องศาเซลเซียส จุดเดือดที่ ๓,๐๐๐ องศาเซลเซียส และความถ่วงจำเพาะ ๗.๘๗ นอกจากนี้ เหล็กยังเป็นโลหะ ที่รวมตัวกับธาตุออกซิเจนได้ง่าย เกิดเป็นสารประกอบไอเอิร์นออกไซด์ (Iron oxide: FeO) ที่เรียกว่า สนิมเหล็ก ในธรรมชาติพบว่า แร่แมกนีไทต์และแร่ฮีมาไทต์มักมีส่วนประกอบอื่นๆ เกิดร่วมด้วยในปริมาณต่างๆ เรียงตามลำดับ จากมากไปหาน้อย คือ ซิลิกา (SiO2) แมงกานีสไดออกไซด์ (MnO2) ไทเทเนียมไดออกไซด์ (TiO2) กำมะถัน (S) และฟอสฟอรัส (P) ส่วนประกอบอื่นๆ เหล่านี้ ผู้ใช้แร่จะกำหนดว่าต้องไม่เกินเท่าใด
หัวข้อก่อนหน้า
