๓. การสำรวจธรณีวิทยาใต้ดิน

            วิธีการสำรวจธรณีวิทยาใต้ดิน เป็นการสำรวจในขั้นรายละเอียดต่อเนื่องจากการสำรวจธรณีวิทยาพื้นผิว ซึ่งแบ่งออกได้เป็น ๓ วิธีดังนี้

๑) การขุดหลุมสำรวจและขุดร่องสำรวจ ใช้สำหรับแหล่งแร่ที่อยู่ไม่ลึกจากผิวดิน โดยการขุดด้วยแรงงานคนหรือรถขุด ที่ระดับความลึกตั้งแต่ ๑-๑๐ เมตร

การสำรวจทางธรณีฟิสิกส์ แบบวัดค่าความเข้มสนามแม่เหล็กโลก

            ๒) การสำรวจทางธรณีฟิสิกส์ โดยอาศัยหลักการที่ว่า ชั้นดินและชั้นหินที่แตกต่างกัน ย่อมมีสมบัติทางฟิสิกส์ที่แตกต่างกัน เช่น ค่าความต้านทานไฟฟ้า อัตราการสะท้อนกลับ หรือหักเหของคลื่นสั่นสะเทือน ความเป็นแม่เหล็ก และมวลความหนาแน่น ตัวอย่างเช่น เมื่อปล่อยกระแสไฟฟ้าหรือคลื่นสั่นสะเทือนผ่านลงไปในชั้นดิน และชั้นหิน ในระดับลึกจากผิวดิน ค่าความแตกต่างของความต้านทานไฟฟ้าที่จับวัดได้ หรืออัตราความเร็วของคลื่นสั่นสะเทือนที่สะท้อนกลับ หรือหักเหกลับขึ้นมา และสามารถจับวัดได้ ย่อมนำมาเป็นข้อมูลแปลความหมายหาโครงสร้างของชั้นดิน และชั้นหิน ที่อยู่ลึกจากผิวดิน ตลอดจนกำหนดขอบเขตการแผ่กระจายของชั้นดิน และชั้นหิน หรือแหล่งแร่ในแต่ละบริเวณได้ ซึ่งจำเป็นต้องเจาะตรวจสอบต่อไป ทั้งนี้ วิธีการสำรวจทางธรณีฟิสิกส์จะช่วยกำหนดตำแหน่งของหลุมเจาะ เพื่อเจาะตรวจสอบ และแสดงความต่อเนื่องของชั้นดิน ชั้นหิน หรือแหล่งแร่ที่เจาะพบระหว่างหลุมเจาะด้วย ปัจจุบันการประมวลผลด้วยข้อมูลที่ได้ด้วยระบบคอมพิวเตอร์ สามารถจำลองรูปแบบโครงสร้างทางธรณีวิทยาของแหล่งแร่ได้ถูกต้อง และรวดเร็วมากขึ้น

            ๓) การเจาะสำรวจ เป็นการเจาะตรวจสอบคุณภาพและปริมาณสำรองของแหล่งแร่และวัตถุดิบในระดับลึกจากผิวดินด้วยกำลังคน หรือด้วยเครื่องเจาะชนิดต่างๆ ซึ่งมีอยู่ ๓ ระบบใหญ่คือ การเจาะแบบกระแทก การเจาะแบบหมุน และการเจาะแบบใช้น้ำดันตะกอน การเจาะสำรวจเป็นขั้นตอนสุดท้ายของการสำรวจแร่ เพื่อประเมินปริมาณสำรองแหล่งแร่และวัตถุดิบว่า จะคุ้มค่าต่อการลงทุน เชิงเศรษฐกิจหรือไม่ เช่น ปริมาณสำรองแหล่งแร่มีน้อยเกินไปสำหรับการลงทุนทำเหมืองแร่ หรือแหล่งแร่อยู่ลึกเกินไป ทำให้ต้นทุนสูงในการลงทุนทำเหมืองแร่ ไม่คุ้มค่าสำหรับการลงทุน

การเจาะสำรวจ เพื่อตรวจสอบคุณภาพและปริมาณสำรองของแหล่งแร่เหล็ก