อาหารจำพวก "ฟาสต์ ฟูด" หากยังสุกๆ ดิบๆ อาจทำให้เกิดโรคอุจจาระร่วงได้

            เป็นที่ทราบกันดีแล้วว่า ในลำใส้ใหญ่ของคนเรานั้น มีเชื้อจุลชีพอยู่หลายชนิด เป็นจุลชีพที่อยู่ประจำถิ่น ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ แต่เกื้อกูลซึ่งกันและกัน โดยจุลชีพหลายชนิด จะสังเคระห์สารที่จำเป็นต่อร่างกาย เช่น วิตามินหลายชนิด ก็สังเคราะห์ในลำไส้ จุลชีพบางชนิด ก็สร้างกรด ช่วยทำให้ท้องไม่อืด อาหารย่อยดีขึ้น บางชนิดก็ สร้างแก๊สทำให้มีลมมาก เชื้อจุลชีพที่มีมากกว่า เชื้ออื่นๆ คือ เชื้ออุจจาระ "เอชเชอริเซีย โคไล" Escherichiacoli หรือเรียกสั้นๆ ว่า อี. โคไล (E. coli) เชื้อ อี. โคไล นี้ ตามปกติจะไม่มีพิษ แต่ก็มีหลายสายพันธุ์ที่ก่อโรคได้ เช่น ถ้าไปอยู่ที่แผล ก็ทำให้เป็นหนอง ซึ่งจะไปทำให้ไตอักเสบ กรวยไตอักเสบ กระเพาะปัสสาวะอักเสบ เยื่อบุช่องท้องอักเสบได้ บางสายพันธุ์ก็จะทำให้เกิดโรคอุจจาระร่วง โดยเฉพาะในเด็กๆ มีอยู่สาย พันธุ์หนึ่งที่เรียกว่า อี. โคไล ๐๑๕๗ : H7 เป็นตัวการที่สำคัญ ที่ก่อให้เกิดโรคอุจจาระร่วง ในอเมริกาเหนือ ซึ่งมีรายงานการระบาดครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๕ การติดต่อ และการแพร่ระบาดเกิดจากการบริโภคอาหารจานด่วนอย่างชาติตะว้นตก หรือที่เรียกกันว่า "ฟาสต์ ฟูด" นั่นเอง โดยเนื้อบดที่อยู่ในแฮมเบอร์เกอร์ก้อนโตๆ นั้น ยังสุกๆ ดิบๆ เชื้อตัวนี้จึงยังไม่ตาย และเป็นสาเหตุให้เกิดโรคอุจจาระร่วงได้ ระยะฟักตัว ประมาณ ๒๔ -๔๘ ชั่วโมง ถ้าเชื้อสายพันธุ์นี้ไปก่อโรคในเด็ก นอกจากจะทำให้มีลำไส้อักเสบคือ จะมีอาการอุจจาระร่วง และตกเลือดแล้ว ก็ยังทำให้ไตวายได้ด้วย ซึ่งเป็นสาเหตุให้เกิดคำว่า "กลุ่มอาการฮีโมลัยติก-ยูรีมิก" นั่นเอง

ในปีหนึ่งๆ จะมีผู้เสียชีวิตจากเชื้อสายพันธุ์นี้ ในสหรัฐอเมริกา ประมาณ ๒๕๐ ราย

            อาการของโรค จะเริ่มด้วยอาการปวดท้องอย่างรุนแรง และท้องเดิน ในระยะแรกๆ อุจจาระ จะไม่มีเลือดปน พอผ่านไป ๒ - ๓ วัน อุจจาระจะมีเลือดสดๆ ปนออกมาด้วย ประมาณครึ่งหนึ่ง ของผู้ป่วยจะมีอาการคลื่นไส้และอาเจียนด้วย กลุ่มอาการนี้จะมีไข้ต่ำๆ หรือไม่มีไข้เลยก็ได้ ทำให้แพทย์ที่ทำการรักษาเข้าใจผิดว่า เป็นลำไส้ ใหญ่อักเสบธรรมดาๆ หรืออาจจะวินิจฉัยว่าเป็น โรคลำไส้กลืนกัน (Intussusception) ได้ บางครั้งก็ วินิจฉัยว่าเป็นไส้ติ่งอักเสบ ในรายที่มีเลือดปน อุจจาระนั้น บางครั้งแทบจะไม่มีอุจจาระปนออก มา มีแต่เลือดสดๆ เมื่อได้ทำการเพาะเชื้อจาก อุจจาระจึงจะทำให้วินิจฉัยโรคได้ถูกต้อง

            นอกจากจะมีอาการท้องเดิน และมีเลือดออกแล้ว ก็ยังมีเม็ดเลือดแดงแตกสลายภายในเส้นเลือด และมีเกล็ดเลือดต่ำ ทำให้มีจ้ำห้อเลือด หรือพรวยย้ำ เกิดขึ้นตามตัว ปัสสาวะน้อยลง ซึ่งจะเป็นลักษณะอาการของไตวาย มีอาการทางระบบประสาทส่วนกลางคือ ซึม ชัก และหมดสติ เป็นอัมพาตครึ่งซึก หรืออัมพฤกษ์ ผู้ที่ป่วยเป็นโรคนี้ มักเป็นเด็กเล็ก และผู้สูงอายุ

            ทางด้านการรักษานั้น จะต้องวินิจฉัยโรคให้ถูกต้องก่อน จึงจะสามารถวางแผนการรักษาได้ ไตวายก็จะต้องเข้าเครื่องไตเทียม เพื่อฟอกเลือดที่มีสารยูเรีย ซึ่งเป็นของเสียจากโปรตีนในอัตราสูง โดยต้องให้เลือดทดแทน เพราะเม็ดเลือดแดงแตกสลายไปมาก ส่วนการรักษา ประคับประคองด้านอื่นๆ ก็ต้องพิจารณาแก้ไขกันไปเป็นรายๆ อัตราการตายจากโรคนี้จะสูง เพราะการวินิจฉัยค่อนข้างจะยุ่งยาก

            โรคลีเจียนแนร์ หรือโรคสหายสงคราม (Legionnaire's diseases)

            เป็นเชื้อที่เพิ่งพบใหม่ จากผู้ป่วยในการระบาดครั้งนั้น การแพร่โรคเกิดจาก การที่มีเชื้อแพร่กระจายอยู่ในอากาศแวดล้อม เชื้อพวกนี ้จะเจริญเติบโตได้ดี ในที่อุณหภูมิสูง จึงมักจะพบเชื้อบ่อยๆ ที่ใกล้ๆ หอระบายความร้อน (cooling tower) ของเครื่องปรับอากาศชนิดระบาย ความร้อนด้วยน้ำ (water-cooled type) นอกจากนี้ อาจพบได้ในแหล่งน้ำอื่นๆ เช่น น้ำที่ระบาย ออกจากโรงงานอุตสาหกรรมที่ระบายน้ำร้อนออก สู่แหล่งน้ำธรรมชาติ หรืออาจพบในดิน การ ติดต่อโดยการสูดหายใจเอาเชื้อเข้าไป ระยะ ฟักตัวของโรคจะใช้เวลาประมาณ ๒ -๑๐ วัน ลักษณะอาการของโรค เริ่มด้วยผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอมีเสมหะ เจ็บหน้าอก ซึ่งเกิดจากการที่ ปอดอักเสบ บางรายมีอาการทางสมอง ซึม ชัก มีมีรายงานโรคครั้งแรก ในการประชุมทหารผ่านศึก ที่เมืองฟิลาเดลเฟีย สหรัฐอเมริกา เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๙ เกิดจากเชื้อแบคทีเรียที่มีชื่อว่า Legionella pneumophila อาการของทางเดินอาหาร ได้แก่ ท้องเดิน ขณะที่ไอ เชื้อจะออกมาทางเสมหะ แต่ก็ยังไม่มีรายงานการติดโรค โดยตรวจจากผู้ป่วยโดยตรง การวินิจฉัยโรค ทำได้โดยการตรวจร่างกายทางกายภาพ ตรวจภาพรังสีปอด และเพาะเชื้อจากเสมหะ บางรายมีอาการอ่อนคือ มีอาการคล้ายไข้หวัด ชันสูตรได้ว่า ติดเชื้อนี้ โดยปฏิกิริยาน้ำเหลือง ในกรณีเช่นนี้อาจเรียกชื่อว่า "ไข้ ปอนติแอค" (Pontiac Fever) ถ้าผู้ป่วยมีอายุมากมักมีอาการรุนแรง และเสียชีวิตได้ ถ้าเป็นโรคปอดอยู่ก่อนแล้ว โดยเฉพาะโรคปอดจากการสูบบุหรี คนที่มีภูมิคุ้มกันต่ำ ผู้สูงอายุ ผู้ป่วยเป็นโรค ถุงลมโป่งพอง และโรคหลอดลมอุดกั้นเรื้อรัง อาการของโรคมักจะมีความรุนแรงมากขึ้น เชื้อนี้ ไวต่อปฏิชีวนะ จึงสามารถใช้ยาอีรีโธรมัยซิน เตตราซัยคลีน ไรแฟมปิซิน แมคโครลิด ไคโตรม๊อกซาโซล และฟลูโรควิโนโลน ในการ รักษาโรคนี้ได้ ในปัจจุบัน มีรายงานโรคนี้จากทั่วโลก รวมทั้งประเทศไทยด้วย โรคนี้เป็นตัวอย่างของโรค ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงวิถีความเป็นอยู่ของมนุษย์ คือ การใช้เครื่องปรับอากาศ