หอพระไตรปิฎก หรือบางทีเรียกสั้นๆ ว่า หอไตร คือ หอสมุดของวัด ใช้เป็นที่เก็บหนังสือรวมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า เพื่อให้พระสงฆ์ได้ศึกษาเล่าเรียนทางด้านพระพุทธศาสนา หอพระไตรปิฎกจึงมีความสำคัญทำนองเดียวกับห้องสมุดในโรงเรียน ซึ่งมีหนังสือจำนวนมากให้นักเรียนนำไปอ่านหาความรู้ต่างๆ ได้

            คำว่า พระไตรปิฎก หมายความถึง คัมภีร์ หรือหนังสือสำคัญทางพระพุทธศาสนา ซึ่งรวบรวมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าไว้ทั้งหมด โดยแบ่งออกเป็น ๓ หมวดใหญ่ๆ คำว่า “ไตร” แปลว่า “สาม” ส่วน “ปิฎก” นั้น แปลว่า “หมวด”

            วัดทางพระพุทธศาสนาแบ่งพื้นที่ในบริเวณวัดเป็น ๒ เขต คือ เขตพุทธาวาส และเขตสังฆาวาส แต่ละส่วนจะปลูกสร้างอาคาร เพื่อใช้ในกิจกรรมต่างๆ อาคารที่เห็นเด่นชัด และเจนตามากที่สุดคือ โบสถ์ วิหาร เจดีย์ จัดอยู่ในเขตพุทธาวาส ใช้เป็นสถานที่สำหรับพระสงฆ์ประกอบพิธีกรรมต่างๆ ทางศาสนา ส่วนกุฏิ ซึ่งเป็นที่อยู่ของพระสงฆ์นั้น อยู่ในเขตสังฆาวาส หอพระไตรปิฎกมักสร้างเป็นอาคารเดี่ยว และส่วนใหญ่อยู่ในเขตสังฆาวาส เพราะพระสงฆ์จะได้ใช้ และดูแลได้สะดวก