ในประเทศไทยมีโบราณสถานหลายแห่งที่เรียกว่า ปราสาท หรือปราสาทหิน เช่น ปราสาทพนมรุ้ง จังหวัดบุรีรัมย์ ปราสาทหินพิมาย จังหวัดนครราชสีมา
ปราสาทเหล่านี้สร้างขึ้นเมื่อราว ๘๐๐ ถึง ๑,๔๐๐ ปีมาแล้ว เมื่อชนชาติขอมเข้ามามีอำนาจปกครองดินแดนบางส่วนของไทย ในภาคตะวันออก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคกลาง ชนชาติขอมนั้นเป็นบรรพบุรุษของชาวเขมรในปัจจุบัน ที่ประเทศกัมพูชา
กษัตริย์ขอมนิยมสร้างปราสาทเป็นสถานที่เคารพบูชาทางศาสนา ในตอนแรกกษัตริย์ขอมทรงนับถือศาสนาฮินดู จึงสร้างปราสาทไว้เป็นที่ประดิษฐานเทวรูปที่สำคัญในศาสนาฮินดู คือ พระอิศวรหรือพระศิวะ และพระนารายณ์ ต่อมาเมื่อทรงเปลี่ยนมานับถือพระพุทธศาสนานิกายมหายาน ก็ได้สร้างปราสาทไว้เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูป และรูปพระโพธิสัตว์
คนไทยนำรูปแบบของปราสาทขอมมาดัดแปลงสร้างเป็นพระปรางค์ไว้ตามวัดที่สำคัญต่างๆ เพื่อประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า แต่พระปรางค์ของไทยมีรูปร่างลักษณะแตกต่างไปจากปราสาทขอม คือ มีฐานซ้อนกันหลายชั้นสูงขึ้น (ปรางค์ขนาดใหญ่สามารถเข้าไปภายในได้) และส่วนยอดของพระปรางค์สูงชะลูดเรียวยาว มีรูปร่างลักษณะคล้ายฝักข้าวโพด
