การพัฒนาฝีมือแรงงาน และอุปกรณ์การผลิต

            การทำงานหากจะให้ได้ผลดี เป็นที่ภาคภูมิใจของตัวเราเอง และครอบครัว เราควรเลือกงานที่เหมาะสมกับนิสัยใจคอ กำลังกาย กำลังทรัพย์ สิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา และสภาพของบ้านเมือง ฉะนั้น นอกจากเราจะต้องฟังมาก อ่านมาก รู้เห็นมากแล้ว เราจะต้องสำรวจตัวเองในเชิงเปรียบเทียบความเหมาะสม กับสภาพของงานนั้นๆ ด้วย

            การทำงานนั้น แม้ตัวเองจะชอบและเห็น ช่องทางว่าจะเลี้ยงตนเองและครอบครัวได้ แต่ ถ้าเราขาดฝีมือ ขาดความรู้แล้ว ก็จะทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร ฉะนั้น เราอาจจะต้องไปเรียน ไปฝึกงาน ที่เราชอบ และเห็นช่องทางเพื่อเราจะได้มีฝีมือ การฝึกงาน เพื่อพัฒนาฝีมือของเรานั้น เราอาจ ฝึกกับผู้รู้หรือหน่วยงานต่างๆ บางคนฝึกงานกับ พ่อแม่พี่น้อง แต่ส่วนมากจะฝึกกับหน่วยงานที่ รับผิดชอบ ซึ่งขณะนี้มีทั้งหน่วยงานของรัฐและ เอกชน การฝึกงานสำหรับเด็กและเยาวชนมักเป็นการเรียนการฝึก เพื่อเตรียมเข้าทำงาน บางคนเลือกเรียน เลือกเตรียมฝึกงานตามเพื่อน เห็น เพื่อนเรียนครูก็เรียนครูบ้าง เพื่อนเรียนแพทย์ ก็อยากเรียนแพทย์บ้าง ผู้ที่เลือกฝึกเลือกเรียนตามเพื่อนโดยไม่คิดไม่สำรวจตัวเองว่า ตัวเองชอบอาชีพ หรืองานนั้นๆ จริงหรือไม่ มักจะเรียนไม่สำเร็จ หรือหากฝืนใจเรียนจนสำเร็จก็มักทำงานที่เรียนที่ฝึก นั้นไม่ได้ดี ต้องฝืนใจทำ บางคนต้องเปลี่ยนอาชีพ เพราะไปค้นพบภายหลังว่า ตนชอบปลูกผัก ปลูกต้นไม้ ชอบเลี้ยงสัตว์ ชอบอยู่กับธรรมชาติ ไม่ชอบเป็นนายแพทย์ ซึ่งต้องดูแลคนไข้เกือบตลอดวัน เป็นต้น

            การเลือกงานและการฝึกงานนั้น นอกจากจะต้องรู้มาก เห็นมาก ต้องรู้นิสัยตัวเอง รู้กำลังของตนเองดังกล่าวแล้ว เรายังต้องรู้ระบบการงานนั้นๆ ให้ตลอด เราอาจต้องรู้ระบบการจัดการ การตลาด การลงทุน การทำบัญชี การรวมกลุ่ม การทำงานเป็นกลุ่ม ซึ่งเรื่องเหล่านี้ เราฝึกอบรมกันได้ทั้งสิ้น อย่างไรก็ตามแม้เราจะมีฝีมือ และฝึกอบรมแล้ว เวลาทำงานจริง เรายังต้องเลือกอุปกรณ์ และหรือพัฒนาอุปกรณ์ที่จะใช้ด้วย เรารู้ว่า ประเทศไทยมีที่ดินสำหรับการเกษตรมาก มีโรงงานอุตสาหกรรมน้อย มีคนว่างงานมาก ฉะนั้น หากเราจะเลือกใช้อุปกรณ์ เราอาจพิจารณาเลือกอุปกรณ์ ที่ต้องใช้แรงงานคนมากๆ เพื่อเป็นการช่วยเหลือญาติพี่น้องเพื่อนร่วมชาติของเราให้มีงานทำ หากเราใช้เครื่องจักรประเภทที่ใช้แทนแรงงานคนทั้งหมด คนก็จะว่างงานมาก ซึ่งจะเป็นอันตรายต่อบ้านเมืองของเรา