๒) การเกษตร

            เปลือกและกากของสบู่ดำมีไนโตรเจนและโพแทสเซียมสูง สามารถนำมาผลิต เป็นปุ๋ยอินทรีย์ที่มีคุณภาพ และมีรายงานว่า น้ำสกัดจากเปลือกของผลสบู่ดำมีศักยภาพ เป็นสารชีวภาพกำจัดโรคพืช โดยสามารถยับยั้งการเจริญเส้นใยของเชื้อรา Phytopththora palmivora ซึ่งเป็นสาเหตุของโรครากและโคนเน่าของทุเรียน และเชื้อรา Colletotrichum gloeosporioides สาเหตุของโรคแอนแทรกโนส ในมะม่วง ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในแปลงสบู่ดำยังสามารถเลี้ยงผึ้งหรือชันโรง เพื่อผลิตน้ำผึ้งและช่วยผสมเกสรสบู่ดำ เป็นการเพิ่มรายได้ให้แก่เกษตรกร อีกทางหนึ่งด้วย

๓) ยารักษาโรค

ยางสบู่ดำมีสารที่น่าสนใจ ๔ ชนิด คือ

            (๑) แอนทราควิโนนไกลโคไซด์ (anthraquinone glycosides) เป็นสารที่มีส่วนประกอบทั้งที่เป็นน้ำตาลและไม่ใช่น้ำตาลที่เรียกว่า อะไกลโคน (aglycone) ซึ่งมีฤทธิ์ใช้เป็นยาระบาย ยาฆ่าเชื้อ และสีย้อม

น้ำมันจากเมล็ดสบู่ดำ

            (๒) ไซคลิกเฮปตะเปปไทด์ (cyclic heptapeptide) เป็นสารที่มีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติบโตของเมลาโนมา (melanoma) และเซลล์มะเร็งตับอ่อน