การประดิษฐ์แท่นพิมพ์ของกูเทนแบร์กนับว่า มีความสำคัญอย่างมาก เพราะในสมัยก่อนการเขียนข้อความข่าวสารทำได้ลำบาก และต้องใช้เวลามาก การสร้างเครื่องพิมพ์ที่สามารถตีพิมพ์ลงบนแผ่นกระดาษได้วันละหลายพันแผ่น ทำให้สามารถผลิตหนังสือได้เป็นจำนวนมากในเวลาอันรวดเร็ว ความรู้ต่างๆ ซึ่งแต่เดิมมักถูกจำกัดอยู่ในแวดวงของพระสงฆ์ และขุนนางเท่านั้น ก็ได้แพร่กระจายออกไปสู่ประชาชนอย่างกว้างขวาง จึงก่อให้เกิดการพัฒนาความรู้ในระดับสูงมากยิ่งขึ้น

            ความรู้เรื่องการใช้แท่นพิมพ์แพร่กระจายอย่างรวดเร็วจากประเทศเยอรมนีไปสู่ประเทศอื่นๆ ในขณะที่แท่นพิมพ์ก็ได้รับการพัฒนา ให้มีศักยภาพสูงขึ้นไปอีกเป็นลำดับ ทำให้มีการตีพิมพ์เรื่องราวต่างๆ ออกเผยแพร่เป็นจำนวนมาก ต่อมาในพุทธศตวรรษที่ ๒๑-๒๓ ทวีปยุโรปเกิดความปั่นป่วนจากปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองและศาสนา ประชาชนลุกฮือขึ้นมาต่อต้านเจ้าผู้ครองนครของตน เกิดการก่อกบฏ ปฏิวัติรัฐประหาร และสงครามนับครั้งไม่ถ้วน ในช่วงเวลาดังกล่าวได้เกิดสิ่งพิมพ์ชนิดหนึ่งเรียกกันว่า "หนังสือข่าว" ลักษณะคล้ายใบปลิวแผ่นเล็กๆ มี ๑-๒ หน้า จะออกต่อเมื่อมีเหตุการณ์สำคัญๆ เช่น สงคราม กบฏ อุบัติเหตุครั้งใหญ่ ภัยธรรมชาติ ประชาชนเรียกผู้ออกหนังสือข่าวว่า "ช่างพิมพ์" (printer) ซึ่งเป็นทั้งผู้เขียนข่าว ผู้เรียงพิมพ์ ผู้พิมพ์ โดยมีผู้ช่วยราว ๒-๓ คน ซึ่งในขณะนั้นยังไม่มีการใช้คำว่า "นักหนังสือพิมพ์"

หนังสือข่าวเหล่านี้ได้เปิดเผยเรื่องราวด้านลบของเจ้าผู้ครองนคร และข้อมูลความไม่ถูกต้องในการบริหารบ้านเมือง ทำให้เจ้าผู้ครองนครไม่พอใจ จับกุมช่างพิมพ์ไปลงโทษจำนวนมาก ช่างพิมพ์ต้องต่อสู้กับความอยุติธรรมร่วมกับประชาชน อันเป็นที่มาของอุดมการณ์หนังสือพิมพ์ ในเวลาต่อมา