การรักษาโรคตา มีทั้งการรักษาด้วยยาและการผ่าตัด การรักษาด้วยยาประกอบด้วยการรักษาทั่วไป และการรักษาเฉพาะ โดยใช้ยาหยอด ยาป้ายตา ยาฉีดเข้าใต้เยื่อหุ้มตา การรักษาด้วยการผ่าตัดมักใช้คำว่า "ลอกต้อ" เช่น ลอกต้อเนื้อ ลอกต้อแก้วตา การลอกต้อเนื้อหมายถึง การผ่าตัดเอาต้อเนื้อที่คลุมบนกระจกตาออก การลอกต้อแก้วตาคือ การผ่าตัดเอาแก้วตาที่เป็นต้อแก้วตาออก การลอกต้อหินเป็นการผ่าตัดเปิดทางเดินของน้ำเลี้ยงตาในลูกตาให้ออกทางใหม่ เพิ่มความดันภายในลูกตาที่สูงขึ้นให้กลับเป็นปกติ การลอกต้อลำไยคือ การเปลี่ยนกระจกตา การผ่าตัดกล้ามเนื้อตาทำในผู้ป่วยโรคตาเหล่ เพื่อแก้ไขให้ลูกตาตรง และกลอกได้เหมือนปกติ ในคนที่ประสาทตาหลุดลอก ผ่าตัดโดยดูดสารน้ำที่อยู่ใต้ประสาทตาที่หลุดลอกออก แล้วหาวิธีทำให้ขอบของประสาทตาส่วนที่เป็นเนื้อดีได้ยึดติดกับลูกตา เพื่อไม่ให้หลุดลอกอีก เช่น ใช้วิธีรัดลูกตา หรือใช้ความร้อนจี้ เป็นต้น |
การผ่าตัดลูกตา |
ปัจจุบัน วิทยาศาสตร์การแพทย์เจริญขึ้นมาก มีการใช้แสงทำลายเนื้องอกก้อนเล็กๆ ในลูกตา หลอดเลือดเกิดใหม่ในชั้นจอตาที่พบในโรคเบาหวาน โรคเลือดออกภายในลูกตา ชั้นจอตาหลุดลอก ฯลฯ โดยให้แสงผ่านเข้าไปทางกระจกตาด้านหน้า และบังคับให้ลำแสงไปรวมตัวที่บริเวณที่ต้องการรักษา เมื่อแสงผ่านส่วนใสของลูกตา จะไม่มีปฏิกิริยาอะไรเกิดขึ้น แต่เมื่อแสงผ่านไปถึงชั้นวัตถุสีของจอตา วัตถุสีจะดูดแสงไว้ และเปลี่ยนพลังงานแสงเป็นพลังงานความร้อน ทำให้เนื้อบริเวณที่จะรักษาแข็งตัว (สุก) วิธีนี้ใช้กันมากขึ้นในปัจจุบัน แสงที่นำมาใช้ได้จากเครื่องโฟโตโคแออูเลเทอร์ (photocoagulator) เช่น แสงซีนอน (xenon arc) แสงเลเซอร์ (laser) เป็นต้น |