ในอากาศบริสุทธิ์ที่อยู่รอบๆ ตัวเรา ประกอบไปด้วยก๊าซต่างๆ หลายชนิด ถ้านำอากาศมา ๑๐๐ ลิตร จะมีไนโตรเจนอยู่ประมาณ ๗๘ ลิตร มีออกซิเจนประมาณ ๒๑ ลิตร นอกนั้นมีคาร์บอนไดออกไซด์ และก๊าซอื่นๆ นอกจากก๊าซแล้ว ยังมีไอน้ำ และฝุ่นละออง แต่บางครั้ง อากาศจะมีสิ่งอื่นๆ ปนอยู่ เช่น ควันและไอเสียจากรถยนต์ รถเมล์ รถจักรยานยนต์ รถบรรทุก ในไอเสียนั้นมีสารที่เป็นอันตรายกับเราหลายอย่าง เช่น คาร์บอนมอนอกไซด์ ตะกั่ว ไนทริกออกไซด์ ไอน้ำมัน นอกจากรถยนต์ต่างๆ แล้ว โรงงานยังระบายละออง และไอของเสียออกมา ทำให้อากาศไม่บริสุทธิ์

            บ้านเมืองเจริญขึ้น มีรถ มีโรงงานมากขึ้น อากาศก็ไม่บริสุทธิ์ยิ่งขึ้น ในบางแห่งมีสิ่งสกปรกในอากาศมาก จนเป็นอันตรายต่อคน สัตว์ และพืช

            บางครั้งสิ่งสกปรกเหล่านี้ ทำให้เกิดหมอกสลัว เราจึงมองเห็นได้ใกล้ๆ เท่านั้น ถ้ามีหมอกหนาทึบ จะทำให้เกิดอุบัติเหตุได้อย่างง่ายดายในเวลาเดินทาง เช่น เมื่อไฟไหม้ลุกลามทุ่งหญ้าแห้งข้างถนน จนควันไฟก็จะลอยบังทิศทาง เป็นต้น

            ถ้าช่วยกันดูแลเครื่องยนต์ และเครื่องจักรให้ดี อากาศย่อมไม่สกปรก หากหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็ต้องหาทางกำจัดสารที่มีพิษภัยนั้นเสียก่อน

            อากาศสกปรกสามารถกัดกร่อนวัสดุที่ก่อสร้างบ้านเรือน วัดวาอาราม และอนุสาวรีย์ต่างๆ ให้เก่าผุพัง ก๊าซบางอย่างกัดสีให้ซีด และทำให้วัสดุที่เป็นยางเก่าเร็ว ถ้ามีควันมาก ละอองจะจับอาคาร อุปกรณ์ และเครื่องใช้ไม้สอยต่างๆ ให้ดูสกปรก จึงต้องหมั่นชำระล้าง ซ่อมแซม หรือเปลี่ยนเครื่องใช้บ่อยๆ

            ร่างกายของคนเราไม่เหมือนกับอาคาร หากเกิดชำรุดเสียหาย จะล้างซ่อม หรือเปลี่ยนได้ยาก เมื่อเราสูดหายใจอากาศเสียเข้าไป ปอด หัวใจ และอวัยวะต่างๆ ก็ต้องทำงานหนักมาก ทำให้ทรุดโทรม ได้ ดังนั้นจึงควรหลีกเลี่ยงอากาศสกปรก ที่อาจเลี่ยงได้ เช่น ไม่สูดดม ควันบุหรี่ หลีกหนีจาก ที่ซึ่งมีฝุ่นฟุ้ง หรือเมื่อสงสัยว่า มีก๊าซพิษ