ตามบ้านที่มีเด็ก เรามักจะได้ยินผู้ใหญ่เตือน หรือห้ามลูกหลานมิให้นั่งกับพื้นดิน หรือพื้นบ้านที่สกปรก มิฉะนั้นจะเป็นโรคผิวหนัง บางทีผู้ใหญ่ก็จะบอกเด็กที่ร่างกายสกปรกมอมแมม มีเหงื่อไคล เพราะเล่นมาก ให้รีบไปอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาด มิฉะนั้นจะเป็น
โรคผิวหนัง เด็กบางคนคันตรงไหนก็เกาไม่หยุด จนเกิดเป็นผื่นหรือแผล บางทีมีเลือดออกซิบๆ ก็หลบหลีกหรือละเลย ต่อการที่ผู้ใหญ่จะให้ทำความสะอาด ต่อเมื่อทราบว่า ถ้าทิ้งไว้จะเป็น
โรคผิวหนัง จึงยอมให้ผู้ใหญ่ทำความสะอาดเม็ดผื่น หรือแผลให้
โรคผิวหนังตามที่เด็กได้ยินจากผู้ใหญ่เช่นนี้ หมายความถึง อาการแสดงออกทางผิวหนัง เมื่อถูกยุง แมลง หรือมดกัด หรือสิ่งระคายเคืองบางอย่าง ทำให้เกิดอาการคัน เด็กๆ ก็จะเกา เป็นเหตุให้เกิดจุดแดง เม็ด ตุ่ม เป็นน้ำเหลือง หรือหนองพุพอง นับเป็น
โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง
การที่ครูก็ดี ผู้ปกครองก็ดี เตือนให้นักเรียนหมั่นตัดเล็บ ก็เพื่อป้องกันสิ่งสกปรกติดเล็บ เพราะถ้าเด็กเกิดอาการคันก็จะเกา โดยไม่คำนึงว่า เล็บสะอาด หรือสกปรก ก็จะเป็นเหตุให้เชื้อโรคเข้าสู่เม็ดตุ่มและผื่น โดยผ่านทางเล็บได้
การที่เด็กๆ มีบาดแผล ตุ่ม และผื่นเล็กๆ น้อยๆ เช่น ผิวหนังถลอก เพราะหกล้ม ถูกหนาม หรือของมีคมบาด แล้วละเลย ไม่ทำความสะอาดแผล ไม่ทายา ก็จะเป็นต้นเหตุของ
โรคผิวหนังได้หลายชนิด เพราะผิวหนังอักเสบจากการติดเชื้อบัคเตรี เชื้อรา หรือพยาธิอื่นๆ
ผด ผื่น เม็ดตุ่ม ลมพิษ หิด เหา สิว และรังแค ล้วนแต่เป็นลักษณะต่างๆ ของ
โรคผิวหนังทั้งสิ้น