ในการศึกษาเล่าเรียนของเด็กและเยาวชนทุกระดับการศึกษา จะต้องมีค่าใช้จ่าย เช่น ค่าเล่าเรียน ค่าซื้อหนังสือเรียน ค่าเครื่องแบบนักเรียน ค่าอาหารกลางวันที่โรงเรียน ค่าบำรุงโรงเรียน ค่าจัดกิจกรรมในโรงเรียน เป็นต้น ในระดับประถมศึกษา ซึ่งมีกฎหมายให้ผู้ปกครองส่งเด็กในอายุระหว่าง ๖-๑๖ ปี เข้าเรียนจนจบชั้นประถมศึกษา โรงเรียนของรัฐบาลไม่เก็บค่าเล่าเรียน แต่ผู้ปกครองต้องจ่ายเงินค่าซื้อหนังสือเรียนบางเล่ม ค่าเครื่องแบบนักเรียน และค่าใช้สอยอื่นๆ ซึ่งรัฐบาลไม่ได้จ่ายให้ เงินที่ผู้ปกครองจ่ายสำหรับการศึกษาของเด็กในปกครองนี้เราไม่เรียกว่า ทุนการศึกษา
ทุนการศึกษาเป็นคำศัพท์เฉพาะ หมายถึง เงินค่าใช้จ่าย เพื่อการศึกษาของเด็กและเยาวชน ที่ผู้อื่นออกให้ ผู้อื่นในที่นี้หมายถึง บุคคลที่มิใช่ผู้ปกครองโดยตรง หากเป็นสมาคม องค์การ และรัฐบาล ซึ่งให้ทุนการศึกษา เพราะมีความปรารถนาดีต่อเด็กและเยาวชน ที่มีสติปัญญาดี แต่ด้อยโอกาส ประสงค์จะสนับสนุนให้ศึกษาได้อย่างเต็มที่ ตามความสามารถ เมื่อเรียนจบแล้ว จะได้ทำงานให้เป็นประโยชน์แก่สังคม ทุนการศึกษาจึงมีความสำคัญมาก ต่อบุคคล และสังคม
นักเรียน นักศึกษา สามารถศึกษาค้นคว้าหาความรู้ต่าง ๆ ได้จากห้องสมุด
ทุนการศึกษามีมาช้านานแล้ว และมีหลายประเภท เช่น ทุนรางวัลผลการเรียนดี ให้แก่ผู้ซึ่งผ่านการสอบคัดเลือก แข่งขันความสามารถทางวิชาการ ทุนช่วยเหลือผู้ขาดแคลน ให้แก่เด็กและเยาวชนที่ยากจน หรืออยู่ในแดนทุรกันดาร ทุนส่งเสริมการศึกษาเฉพาะทาง เป็นทุนพิเศษ เพื่อส่งเสริมให้เรียนวิชาเฉพาะวิชาใดวิชาหนึ่ง ให้รู้ลึกซึ้ง สามารถนำวิชาไปถ่ายทอดแก่ผู้อื่น หรือปฏิบัติงานที่ต้องใช้ความเชี่ยวชาญเป็นพิเศษในเรื่องนั้นๆ เป็นต้น
ทุนการศึกษามีให้ทั้งเพื่อการศึกษาในประเทศ และเพื่อการศึกษาในต่างประเทศ นอกจากรัฐบาล องค์การ และบุคคลในประเทศไทย เป็นผู้ให้ทุนแก่เด็กและเยาวชนแล้ว ยังมีองค์การระหว่างประเทศ และรัฐบาลของประเทศอื่น จัดทุนการศึกษาให้ โดยทำความตกลงกับรัฐบาลไทยในรายละเอียด เช่น ประเภทของทุน วิชาที่จะให้ศึกษา คุณสมบัติของผู้ที่จะได้รับทุน และวิธีการคัดเลือกผู้รับทุน เป็นต้น
เด็กและเยาวชนที่ยากจน หรืออยู่ในแดนทุรกันดาร หากต้องการศึกษาต่ออาจขอรับทุนช่วยเหลือผู้ขาดแคลนได้จากหน่วยงานของรัฐหรือเอกชนที่จัดสรรทุนไว้ให้
การศึกษาเป็นการสร้างและเพิ่มพูนความรู้ และความคิดของบุคคล ทำให้สามารถดำรงชีวิตในสังคมได้อย่างมีความสุข และมีความเจริญก้าวหน้า สามารถมีส่วนช่วยทำนุบำรุงสังคมของตนได้ จึงจำเป็นที่ทุกคนจะต้องศึกษาเล่าเรียนให้ต่อเนื่องกันไปตลอดชีวิต การศึกษาในระดับประถมศึกษาเป็นบริการทางวิชาการของรัฐ จัดให้เด็กทุกคนในวัยเล่าเรียนได้มีความรู้พื้นฐาน เช่น การอ่านออกเขียนได้ รู้จักทำการงานพื้นฐานอาชีพ เป็นการศึกษาภาคบังคับ คือ ทุกคนต้องเรียน
อย่างไรก็ดีการศึกษาไม่ได้สิ้นสุด เมื่อนักเรียนเรียนจบชั้นประถมศึกษาแล้ว วิชาความรู้มีมากมาย และเกิดขึ้นใหม่เรื่อยๆ จำเป็นที่ทุกคนจะขวนขวายหาความรู้เพิ่มเติม นอกจากชั้นประถมศึกษาแล้ว ยังมีการศึกษาในชั้นมัธยมศึกษา อาชีวศึกษา และอุดมศึกษา การศึกษาในระดับสูงกว่าประถมศึกษานั้น นอกจากรัฐบาล หรือเอกชนจะจัดขึ้นในระบบโรงเรียน คือ ผู้เรียนต้องเข้าเรียนตามหลักสูตร ตามกำหนดเวลา และต้องสอบผ่านการวัดผลว่า เรียนจบหลักสูตรแล้ว ยังมีการจัดการศึกษานอกระบบโรงเรียน เปิดโอกาสในการศึกษาต่อเนื่อง ให้แก่ผู้ประสงค์จะเล่าเรียน แต่ต้องประกอบอาชีพ ไม่อาจเข้าเรียนได้ ตามเวลาที่กำหนดอีกด้วย
นอกจากจะศึกษาหาความรู้ต่างๆ ได้ในชั้นเรียนแล้ว เรายังศึกษาหาความรู้ได้ จากกิจกรรมต่างๆ เช่น จากงานนิทรรศการ เป็นต้น
การศึกษาต่อเนื่องจำเป็นมากสำหรับทุกคน เพราะเป็นการช่วยให้ทุกคนได้พัฒนาตนเองในด้านความรู้ ความคิด สติปัญญา จิตใจ และความสามารถในการประกอบการงานตลอดไป พลเมืองที่มีความรู้ความสามารถ และเป็นพลเมืองดี จะช่วยทำให้บ้านเมืองสงบสุข และเจริญก้าวหน้า รัฐบาลจึงกำหนดให้การจัดการศึกษาต่อเนื่องเป็นภารกิจ และบริการทางวิชาการอีกแบบหนึ่งของรัฐ ประชากรที่อยู่นอกโรงเรียนมีจำนวนมาก ทุกเพศ ทุกวัย ทุกระดับการศึกษา ล้วนแต่ต้องมีการศึกษาต่อเนื่อง ประเทศไทยมีหน่วยราชการหลายหน่วย ทำหน้าที่ให้การศึกษาต่อเนื่อง ซึ่งบางครั้งเรียกว่า การศึกษาผู้ใหญ่ หรือการศึกษานอกระบบ หน่วยราชการเหล่านี้มีกรมการศึกษานอกโรงเรียน กรมประชาสงเคราะห์ กรมแรงงาน กรมการศาสนา และมหาวิทยาลัยต่างๆ เป็นต้น สมาคม มูลนิธิ และสถาบันของเอกชน ก็มีส่วนร่วมในการจัดการศึกษาต่อเนื่อง ให้แก่ผู้ต้องการเรียนรู้
โทรทัศน์เป็นเครื่องมือสำคัญอย่างหนึ่ง ของระบบการเรียนการสอนในปัจจุบัน
รูปแบบของการจัดการศึกษาต่อเนื่องมีหลายอย่าง ทั้งนี้โดยคำนึงถึงความสะดวกของผู้เรียนด้วย รูปแบบที่จัดกันทั่วๆ ไป มีการจัดชั้นเรียน สำหรับหลักสูตรการเรียนในระยะสั้น จัดในวันและเวลาหลังการทำงาน จัดสอนทางไปรษณีย์ จัดฝึกอบรมทักษะทางอาชีพโดยเฉพาะ จัดการบรรยาย หรืออภิปราย หรือสาธิตวิธีการเป็นครั้งคราว จัดทัศนศึกษาสถานประกอบการ หรือสถานที่ ซึ่งมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม จัดพิมพ์หนังสือ วารสาร อนุสารเผยแพร่ จัดสอน หรืออภิปรายทางวิทยุกระจายเสียง และโทรทัศน์ เป็นต้น
ห้องสมุดเป็นแหล่งรวมหนังสือ วารสาร และสื่อความรู้ทุกประเภท จึงเป็นแหล่งบริการวิชาการที่สำคัญต่อการศึกษา ทั้งในและนอกระบบโรงเรียน ห้องสมุดจะมีหนังสือ และมีบรรณารักษ์คอยอำนวยความสะดวกช่วยเหลือ ในการค้นหาหนังสือที่ต้องการ ห้องสมุดจะมีกิจกรรมต่างๆ ที่ส่งเสริมการอ่าน และให้ความรู้ เช่น นิทรรศการ การบรรยาย และอภิปราย ฉายภาพยนตร์ เป็นต้น ประเทศไทยมีห้องสมุดทุกประเภท คือ หอสมุดแห่งชาติ ห้องสมุดสถานอุดมศึกษา ห้องสมุดโรงเรียน ห้องสมุดประชาชน และห้องสมุดเฉพาะ คือ ห้องสมุดของหน่วยราชการ และสมาคมต่างๆ มีหนังสือเฉพาะวิชาที่หน่วยงานนั้นๆ เกี่ยวข้อง การรู้จักอ่านหนังสือ และรู้จักใช้ห้องสมุด จำเป็นในการศึกษาเล่าเรียนทั้งในระหว่างการศึกษาเล่าเรียนในสถานศึกษา และเมื่อจบการศึกษาแล้ว
ห้องสมุด แหล่งรวมหนังสือและสื่อความรู้ทุกประเภท
ในห้องสมุดเกือบทุกแห่งจะมีหนังสือสารานุกรม ซึ่งเป็นหนังสือรวมความรู้ต่างๆ เป็นเสมือนห้องสมุดย่อส่วน บุคคลที่มีกำลังทรัพย์เพียงพอ อาจซื้อไว้อ่านในบ้านของตนได้ สารานุกรมมีหลายประเภท มีสารานุกรมทั่วไป ซึ่งรวมเรื่องทุกเรื่องไว้ในเล่ม หรือในชุดเดียวกัน เช่น สารานุกรมไทยฉบับราชบัณฑิตยสถาน สารานุกรมเฉพาะวิชา เช่น สารานุกรมวิทยาศาสตร์ อักขรานุกรมภูมิศาสตร์ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน สารานุกรมวัฒนธรรมภาคใต้ สารานุกรมที่จัดทำขึ้น สำหรับเด็กและเยาวชน และบุคคลทั่วไปที่แสวงความรู้ เช่น สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เป็นต้น