เล่มที่ 19 สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ
ม้า
เล่นเสียงเล่มที่ 19 สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ ม้า
สามารถแชร์ได้ผ่าน :
            ในสมัยโบราณ คนรู้จักนำสัตว์มาเลี้ยง เพื่อใช้เป็นอาหาร เพื่อช่วยในการทำงาน สัตว์เลี้ยงประเภทสัตว์ใหญ่ ได้แก่ ช้าง ม้า โค กระบือ สมัยที่คนยังไม่มีเครื่องจักร เครื่องยนต์ให้ทุ่นแรง คนก็ได้อาศัยสัตว์เหล่านี้ทำงานประเภทหนัก เช่น ใช้ช้างลากซุง ใช้ม้าขับขี่ เดินทางทั้งในระยะทางใกล้ๆ และระยะทางไกลๆ ใช้โค กระบือ ไถนา นวดข้าว ในยามศึกสงครามก็ใช้ม้า ใช้ช้าง ขับขี่รบพุ่งใน สนามรบ

            การค้าขาย และการเดินทางไปมาหาสู่กันจากเมืองหนึ่งไปยังเมืองหนึ่ง หนทางที่ไปนั้นอาจต้องข้ามภูเขา ผ่านป่า ข้ามลำห้วย ลำธาร การใช้ม้าเป็นพาหนะขับขี่ และขนสัมภาระ จะสะดวก และรวดเร็วกว่าการเดินเท้า และแบกหามสัมภาระ โดยใช้แรงคน เนื่องจากม้าเป็นสัตว์รวดเร็วปราดเปรียวกว่าช้างและโค กระบือ คนจึงนิยมใช้ม้าเป็นพาหนะขับขี่
            บ้านเมืองเรา โดยเฉพาะในเขตกรุงเทพมหานคร สมัยที่ผู้คนมีรถยนต์ใช้ไม่มาก มีถนนน้อยสาย แต่ละสายก็ไม่กว้าง นานๆ จะมีรถยนต์แล่นผ่าน มีรถรางวิ่งเป็นรถประจำทางในถนนบางสาย ชีวิตประจำวันในการเดินทางของผู้คนสมัยนั้น ส่วนใหญ่จะใช้การเดินเท้า ผู้มีฐานะค่อนข้างดี ก็จะนั่งรถม้าไปทำงาน ลูกหลานนั่งรถม้าไปโรงเรียน รถม้าประเภทนี้ ปัจจุบันยังมีใช้อยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง
            ปัจจุบันนี้ ยังคงมีการเลี้ยงม้ากันตามความต้องการของแต่ละหน่วยงาน ภาคเอกชนนิยมเลี้ยงไว้ใช้ในการกีฬา เช่น กีฬาแข่งม้า กีฬาโปโล กีฬาขี่ม้าข้ามเครื่องกีดขวาง และเลี้ยงเพื่อขยายพันธุ์ม้าดีๆ ไว้เพื่อจำหน่ายเป็นสินค้า ภาครัฐบาล ยังมีการเลี้ยงม้า สำหรับใช้ในราชการ เช่น เลี้ยงไว้ฝึกใช้ในกิจการทหารม้า ตำรวจม้า และเลี้ยงม้าไว้ใช้ในการผลิตวัคซีน เซรุ่ม

            ผู้ที่มีอาชีพจัดการแสดงละครสัตว์ ก็นิยมเลี้ยงม้า ฝึกม้า ไว้แสดงละครสัตว์ เช่น การวิ่งแบบต่างๆ เต้นระบำตามจังหวะเสียงเพลง แสดงการขี่ม้าผาดโผน

            สถานที่เลี้ยงม้า ส่วนใหญ่จะอยู่ในชนบท เพราะมีบริเวณกว้างขวาง อากาศดี มีทุ่งหญ้าที่เหมาะกับการปลูกหญ้าไว้เป็นอาหารม้า ประเทศไทยมีการเลี้ยงม้าที่แพร่หลาย คือ ที่จังหวัดกาญจนบุรี จังหวัดสระบุรี จังหวัดนครราชสีมา มีคอกม้า บำรุงพันธุ์ม้า เพื่อใช้ในกิจการที่ต้องการ