ภูมิสถาปัตยกรรมเป็นความรู้เกี่ยวกับการจัดพื้นที่ใช้สอยกลางแจ้งแบบต่างๆ ของมนุษย์อย่างเหมาะสม ไม่ทำลายธรรมชาติ มีความปลอดภัย และสวยงามน่าอยู่ โดยการวางแผนตั้งบ้านเมืองในที่สูงน้ำไม่ท่วม ไม่ก่อสร้าง ในพื้นที่ลุ่มต่ำ รักษาพื้นที่เพาะปลูก และรักษาพื้นที่ธรรมชาติแท้ๆ เช่น หนองน้ำ ให้เป็นที่อาศัยของสัตว์น้ำ จัดป่าใหญ่ ไว้ให้สัตว์ป่าชนิดต่างๆ อยู่อาศัยโดยไม่ถูกไล่ล่าที่เรียกว่า เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า และ อุทยานแห่งชาติ ปรับปรุงและพิทักษ์รักษา แหล่งธรรมชาติที่สวยงาม แหล่งศิลปวัฒนธรรม และแหล่งดึงดูดนักท่องเที่ยวให้รองรับการใช้สอยโดยไม่เสียหาย ดังนั้น ภูมิสถาปัตยกรรมจึงเป็นวิชาชีพเกี่ยวกับการออกแบบ และการวางผังให้สิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลง โดยมนุษย์ยังมีความกลมกลืนกับธรรมชาติ

ภูมิสถาปัตยกรรมมีขอบเขตกว้างขวางตามธรรมชาติของผืนแผ่นดิน นอกจากเป็นงานจัดพื้นที่ขนาดใหญ่มาก ดังกล่าวแล้ว ยังหมายรวมถึงการวางผังอุทยานประวัติศาสตร์ เช่น อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย การออกแบบสร้างสวนสาธารณะในเมือง เช่น สวนหลวง ร.๙ สวนสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ฯ สวนสาธารณะและสนามเด็กเล่น ของเมืองต่างๆ งานภูมิสถาปัตยกรรมยังรวมถึงการออกแบบเมืองให้ร่มรื่นน่าอยู่ที่เรียกว่า งานภูมิทัศน์เมือง ซึ่งมีการปลูกต้นไม้ใหญ่เป็นจำนวนมาก เพื่อช่วยไม่ให้อากาศในเมืองร้อนจัด เป็นการประหยัดพลังงาน และช่วยฟอกอากาศเสียให้ดีขึ้น นอกจากนี้ งานภูมิสถาปัตยกรรมที่ทำในพื้นที่ขนาดเล็ก ที่มักเรียกว่า การจัดสวน เช่น สวนในโรงเรียน หรือสวนในบ้าน ทำให้โรงเรียนและบ้านสวยงามน่าอยู่ และมีพื้นที่ใช้สอยที่เหมาะสม