สิ่งแวดล้อม คือ สิ่งต่างๆ รอบตัวเรา ทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ และที่มนุษย์สร้างขึ้น ดังนั้น ไม่ว่าเราจะทำอะไร ก็ย่อมจะมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมโดยรวม

ภัยพิบัติส่วนหนึ่งเกิดจากการทำลาย
ทรัพยากรธรรมชาติของมนุษย์

            ในอดีต มนุษย์ยังมีจำนวนน้อย และเทคโนโลยียังมีไม่มากนัก สิ่งที่เราทำ จึงยังไม่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมให้เห็นมากนัก เช่น การที่คนตัดต้นไม้มาใช้ หรือทิ้งขยะลงในแม่น้ำ ซึ่งอันที่จริง เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม แต่ยังไม่มากนัก เพราะจำนวนต้นไม้ที่สูญเสียไป หรือจำนวนขยะในขณะนั้นยังน้อยอยู่ แต่เมื่อมนุษย์มีจำนวนมากขึ้น มีความรู้และเทคโนโลยีมากขึ้น มนุษย์ใช้สิ่งเหล่านั้น มาปรับปรุงหรือเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมที่มีอยู่ เพื่อความสะดวกสบาย หรือทำประโยชน์ให้แก่ตน โดยมักคำนึงแต่ผลประโยชน์ที่จะได้รับ แต่ไม่ได้คิดว่า จะทำให้มีการเปลี่ยนแปลง หรือมีผลต่อสิ่งแวดล้อมอย่างใดบ้าง

            ในอดีต ก่อนที่จะเริ่มต้นทำโครงการต่างๆ มักมีการคำนึงถึงความเป็นไปได้ รวมทั้งผลกระทบและความเหมาะสมของโครงการ ในด้านต่างๆ เช่น สังคม เศรษฐศาสตร์ การเงิน วิศวกรรม แต่ยังไม่ได้คำนึงถึงผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ต่อมา ประเทศที่เจริญแล้ว เริ่มมีความตื่นตัว และสนใจในเรื่องสิ่งแวดล้อมมากขึ้น จึงได้นำเอาการประเมินผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเข้ามาใช้ ในการพิจารณาโครงการใหม่ๆ

ภัยพิบัติส่วนหนึ่งเกิดจากการทำลายทรัพยากรธรรมชาติของมนุษย์

            ประเทศไทยเริ่มมีการตราพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม ใน พ.ศ. ๒๕๑๘ ส่วนการกำหนดประเภท ของโครงการ ที่ต้องมีรายงานการประเมินผลกระทบต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมนั้น เริ่มประกาศใช้ใน พ.ศ. ๒๕๒๔ และได้มีการแก้ไขปรับปรุง เพิ่มเติมรายละเอียดของการกำหนดประเภทและขนาดของโครงการมาเป็นลำดับ

นิคมอุตสาหกรรม