เจดีย์แบบพิเศษอีกองค์หนึ่งที่มียอด ๗ ยอด บางครั้งจึงเรียกกันว่า "วิหาร" เพราะมีห้องคูหาสำหรับประดิษฐานพระพุทธรูป และประกอบพิธีกรรมทางศาสนา อาจผนวกเรียกว่า เจติยวิหาร แต่ที่เรียกกันจนเคยชินคือ เจดีย์เจ็ดยอด หรือ วิหารเจ็ดยอด ของวัดมหาโพธาราม อำเภอเมืองฯ จังหวัดเชียงใหม่ ชื่อวัดนี้เรียกอย่างสามัญว่า วัดเจ็ดยอด หนังสือชินกาลมาลีปกรณ์ ระบุว่า สร้างขึ้นระหว่าง พ.ศ. ๑๙๙๙ ต่อเนื่องมาจนถึง พ.ศ. ๒๐๒๐ ในระหว่างรัชกาลพระเจ้าติโลกราช อาจพิจารณาได้ว่าอยู่ในวาระที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ครบ ๒,๐๐๐ ปี เค้าโครงของศาสนาคารแห่งนี้มีต้นแบบดั้งเดิมอยู่ในศิลปะอินเดียโบราณ ซึ่งคงได้รับอิทธิพลผ่านมาทางศิลปะพม่าสมัยเมืองพุกาม ภาพปูนปั้นเหล่าเทพยดาประดับผนังเจติยวิหารแห่งนี้ มีความหมายสอดคล้องกับพุทธประวัติตอนตรัสรู้ ที่กล่าวถึงเหล่าเทพยดาจากหมื่นจักรวาล พากันมาชื่นชมยินดีท่ามกลางดอกไม้สวรรค์ที่โปรยปรายมาไม่ขาดสาย ช่างได้ปั้นประดับรูปดอกไม้เหล่านั้นเป็นพื้นหลังของภาพเทพยดาด้วย

อนึ่ง งานสร้างวัดในครั้งนั้นได้โปรดให้สร้างสัตตมหาสถานด้วย ซึ่งหมายถึง สถานที่ ๗ แห่งที่พระพุทธองค์ประทับใน ๗ สัปดาห์ หลังการตรัสรู้