- เท้าปุกเทียม (postural clubfoot) เกิดจากท่าผิดปกติของเท้าทารกขณะที่อยู่ในครรภ์มารดา มีลักษณะเท้าบิดเข้าด้านใน สังเกตว่า ไม่มีรอยลึกของผิวหนังที่ด้านในของฝ่าเท้าและด้านหลังของข้อเท้า ในกลุ่มนี้สามารถดัดให้เท้าอยู่ในลักษณะ เหมือนเท้าปกติได้ง่าย ซึ่งสามารถรักษาให้หายได้ โดยการดัดเท้าและ/หรือใส่เฝือกเพียงไม่กี่ครั้ง ไม่จำเป็นต้องผ่าตัด

- เท้าปุกแท้ (congenital clubfoot) กลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่ไม่สามารถดัดให้ความผิดรูปหายไปได้ซึ่งจากการตรวจครั้งแรก พบว่า เท้าบิดเข้าด้านในและมีรอยลึกของผิวหนังที่ด้านในของฝ่าเท้าและด้านหลังของข้อเท้า ขนาดของเท้ามักเล็กกว่าเท้าข้างที่ปกติ ในกลุ่มนี้ไม่ทราบสาเหตุในการเกิดโรค

- เท้าปุกชนิดที่เกิดร่วมกับโรคอื่น (syndromic หรือ teratologic clubfoot) เช่น โรคถุงน้ำในไขสันหลัง (myelomeningocele) โรคกล้ามเนื้อยึดติดแข็ง (arthrogryposis multiplex congenita) กลุ่มนี้เท้าปุกมักแข็งและดัดแก้ไขได้ยาก ใส่เฝือกดัดไม่ค่อยได้ผล และพบว่ากลับเป็นซ้ำได้บ่อย  

การรักษา

            จุดมุ่งหมายในการรักษาของแพทย์ คือ ให้เท้าสามารถใช้งานได้ใกล้เคียงกับเท้าปกติมากที่สุด เท้าราบกับพื้นไม่ตะแคงเรียกว่า ท่าเดินเต็มเท้า (plantigrade) คือ ไม่เขย่ง ฝ่าเท้าตรง วิธีการรักษามีทั้งผ่าตัดและไม่ผ่าตัด ขึ้นอยู่กับอายุของเด็กที่มาพบแพทย์ โดยในช่วงอายุ ๖ เดือนแรกหลังคลอด สามารถรักษาโดยการดัดเท้าและใส่เฝือกซึ่งจะได้ผลดี โดยแพทย์จะนัดมาดัดเท้า และเปลี่ยนเฝือกให้ใหม่ทุก ๑-๒ สัปดาห์ จนกว่าเท้าจะกลับมาอยู่ในภาวะปกติ ในกลุ่มที่ไม่หายจากการดัดและเข้าเฝือก แพทย์อาจต้องเสริมการผ่าตัดเล็ก คือ เจาะบริเวณเอ็นร้อยหวายที่ด้านหลังของข้อเท้า (percutaneous lengthening of Achilles tendon) เพื่อแก้ไขภาวะจิกลงด้านล่างของกระดูกส้นเท้า ผู้ป่วยบางรายอาจต้องเจาะเอ็นร้อยหวายมากกว่า ๑ ครั้ง ขึ้นอยู่กับความแข็งของเท้าที่ผิดรูป หรือผ่าตัดใหญ่ยืดเอ็นที่ตึงทั้งหมด หลังการรักษาจนเท้าตรงแล้ว ควรใส่รองเท้าประคองเท้าต่อ เพื่อป้องกันการกลับเป็นซ้ำ ปัจจุบันการรักษาดังกล่าวเรียกว่า เทคนิคของพอนเซติ (Ponseti technique) ได้รับความนิยมมาก เพราะไม่ต้องผ่าตัดใหญ่ ได้ผลการรักษาดี

ฝ่าเท้าเข้าใน (Metatarsus adductus)

            คือ ภาวะที่ฝ่าเท้า (forefoot) มีลักษณะบิดเข้าด้านใน (adduction) แต่เท้าส่วนอื่นปกติ หรือส้นเท้าอาจบิดออกด้านนอกเล็กน้อย ซึ่งต้องแยกจากโรคเท้าปุกที่มีเท้าเขย่ง ฝ่าเท้าส่วนหน้าและส้นเท้าบิดเข้าใน เท้าพลิกหงายขึ้น

การวินิจฉัย

            ใช้การตรวจร่างกาย พบว่าฝ่าเท้าบิดเข้าใน โดยส้นเท้าจะปกติ และไม่มีการหดสั้นของเอ็นร้อยหวายทางด้านหลังของข้อเท้า

การรักษา

            ในภาวะนี้ ส่วนใหญ่มักจะหายได้เอง ยกเว้นในรายที่ผิดปกติมาก หรือแม้อายุ ๖ เดือนแล้วยังไม่หาย จำเป็นต้องรักษาโดยการดัดเท้า และใส่เฝือกแก้ไข การใส่เฝือกต้องดัดเท้าออกนอกและต้านด้านนอก ใส่เฝือกประมาณ ๔ ครั้งก็หายดี และใส่รองเท้าที่ฝ่าเท้าตรง ๒ ข้างเหมือนกัน มักไม่มีข้อบ่งชี้ในการผ่าตัดจากภาวะนี้ ยกเว้นเป็นมาก แพทย์บางคนแนะนำให้ใส่เฝือกแก้ไขเร็วขึ้น ไม่ต้องรอจนถึงอายุ ๖ เดือน เช่น ใส่เฝือกเมื่ออายุ ๔ เดือน เนื่องจากการใส่เฝือกหลังเด็กอายุ ๖ เดือนจะยาก เพราะเด็กดิ้นมาก ต้องให้ยาเพื่อให้เด็กหลับ และควรให้ใส่รองเท้าแก้ไขร่วมด้วยหลังเท้าตรงแล้ว