การติดยาเสพติดเป็นโรคทั้งทางร่างกาย และจิตใจ สาเหตุของการติดยาเสพติดมิได้เกิดจากสาเหตุใดเพียงอย่างเดียว แต่เกิดจากสาเหตุที่ผสมผสานกันหลายประการ ประการที่สำคัญประการหนึ่งคือ การถูกชักชวนจากเพื่อน ซึ่งการแนะนำชักชวนนี้ อาจเกิดจากเพื่อนฝูงที่กำลังใช้ยาเสพติดอยู่ คนที่ติดยาเสพติดจำเป็นต้องได้ยามาเสพโดยสม่ำเสมอ ขาดมิได้ และจะต้องเพิ่มปริมาณขึ้นเรื่อยๆ ไป การที่จะได้ยามาเสพเพิ่มขึ้น โดยไม่มีรายได้เพิ่มขึ้นนั้นเป็นไปไม่ได้ โดยเฉพาะในวัยรุ่น ซึ่งส่วนมากอยู่ในวัยเรียน การที่จะมีเงินมาซื้อยาเสพติดนั้นนับว่า เป็นการยากมาก ความปรารถนาที่จะได้ยาเพิ่มขึ้น เป็นแรงผลักดันให้ผู้ติดยาเสพติดมองเห็นเพื่อนๆ ด้วยกันเป็นขุมทอง จึงได้ใช้วิธีการล่อลวง ชักจูงให้เพื่อนๆ ของตน โดยเฉพาะพวกที่พ่อแม่ร่ำรวย มาติดยาเสพติดร่วมกับตนด้วย เด็กในวัยรุ่นจะถูกชักจูงได้ง่าย เนื่องจาก มีความอยากรู้ อยากเห็น อยากทดลอง อยากจะรู้รสชาติของยาเสพติดนั้นเป็นอย่างไร โดยคิดว่า ไม่ติดง่ายๆ แต่เมื่อทดลองเสพเข้าไปแล้ว เพียงไม่กี่ครั้งก็ตาม เช่น เฮโรอีน ผู้เสพก็จะติดด้วยฤทธิ์ของยาเสพติดเอง และหลังจากนั้น ก็จะคิดอยู่เสมอว่า ทำอย่างไรจึงจะได้ยาเสพติดมาเสพให้สุขสบาย และพ้นจากอาการทรมานที่เกิดจากการขาดยา

การติดยาเสพติด เป็นความหลงผิดที่กลับตัวได้ยากยิ่ง การบำบัดรักษาผู้ติดยาเสพติดมีหลายขั้นตอน ในขณะนี้ ส่วนใหญ่เป็นการขจัดอาการทรมานทางกาย เพราะขาดยา ซึ่งเรียกว่า การถอนยา เท่านั้น การถอนยาเป็นแต่เพียงการบำบัดความต้องการทางกายเท่านั้น ไม่มีผลทางการปลดเปลื้องความเป็นทาสทางจิตใจ ซึ่งต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

ยาเสพติดทุกประเภท จะก่อให้เกิดความเสื่อมโทรมทั้งร่างกาย และจิตใจของผู้เสพ การที่จะสังเกตให้ทราบแน่นอนว่า ผู้เสพยาเสพติดแล้วจะมีอาการอย่างไรนั้น จะสังเกตได้ยาก ถ้าผู้เสพแต่น้อย หรือใช้ยาในระยะสั้นๆ ร่างกายก็ยังคงสมบูรณ์ สังเกตอาการได้ไม่ชัดนัก ถ้าหากมีเพื่อนในชั้นเรียนมีสุขภาพทรุดโทรม ผอมซีด ริมฝีปากเขียวคล้ำ ไม่เอาใจใส่ในการเรียน ทำตนเป็นคนลึกลับ มีลับลมคมใน แยกตัวจากเพื่อนฝูง ใช้เงินเปลืองมากผิดปกติ และมีการขอยืมเงินเพื่อนบ่อยๆ เราควรสังเกตพฤติกรรมเช่นนี้ และหาทางช่วยเหลือ โดยการแจ้งให้ครูอาจารย์ หรือผู้ปกครองรู้ เพราะการติดยาในระยะเริ่มแรก จะสามารถบำบัดได้