เขียง

            เขียง คือ แผ่นไม้ที่วางประกบบนหัวทวกเกวียน ทำหน้าที่เป็นเขียง รองรับเสาหลักแอก ซึ่งจะถูกประกบรัดเข้ากันให้ตึงแน่น ด้วยแผ่นไม้  ๔ แผ่น ที่เรียกว่า หนวก (หนวกเกวียน) จนมีลักษณะมัดแน่น เหมือนการมัดข้าวต้มโค่น  จึงเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า มัดข้าวต้ม  เมื่อประกอบกันแล้ว เรียกว่า หัวโอบง

แอก และลูกแอก

            แอก และลูกแอก คือ คานไม้ที่วางพาดขวาง โดยผูกมัดกับเสาหลักแอก ด้วยเส้นหนังที่เรียกว่า หนังหัวเกวียน  ตรงส่วนปลายของแอกทั้ง ๒ ข้าง จะเจาะรู สำหรับเสียบไม้ลูกแอกหรือลูกแซะ  สำหรับเป็นคานคล้องทาม หรืออ้อง เมื่อจะเทียมวัว หรือเทียมควาย

บองเกวียน

            บองเกวียน คือ เรือนเกวียน บางแห่งเรียกว่า ฮางรอง มีไม้เป็นขอบเสริมข้างเรือนเกวียน ให้สูงขึ้นทั้ง ๔ ด้าน ตรงส่วนที่ปูพื้นเรือนเกวียน เรียกว่า กะโซ่เกวียน มีหน้าที่รองรับการบรรทุกสิ่งของต่างๆ

กำพอง

            กำพอง คือ ตัวไม้ท่อนบนที่เป็นเสมือนราวลูกกรงทั้ง ๒ ข้างของเรือนเกวียน มีชื่อเรียกหลายชื่อ ได้แก่ แม่กำพอง กะพอง (กระพอง) ตะพอง (ตระพอง) ในภาคอีสานเรียกว่า ฟองเทิง หรือ ฟองบน ส่วนชิ้นไม้ที่เป็นลูกกรงข้างเรือนเกวียนนั้น บางทีเรียกว่า ลูกติ่ง หรือลูกสีข้าง

แป้นชาน

            แป้นชาน และหัวโถน คือ แผ่นไม้ที่ปูวางอยู่ระหว่างทวกเกวียนต่อกับหน้าเรือนเกวียน ใช้เป็นพื้นที่นั่งขับเกวียน ในบางครั้งจึงเรียกว่า แป้นนั่ง ปกติจะไม่ตียึดติดกับทวกอย่างถาวร มักใช้วิธีปรับขนาดให้วางได้พอดี และถอดออกได้ เมื่อต้องการใช้ประโยชน์อื่น เช่น พลิกด้านล่างขึ้นทำเป็นเขียง หรือใช้รองนั่ง ต่อจากแป้นชานจะมีไม้หัวโถน วางบังคับอยู่ข้างหน้า ซึ่งมักถากขอบหน้าให้เป็นเส้นโค้งหรือโค้งแหลม เพื่อตกแต่งแป้นชานให้ดูสวยงาม และช่วยเสริมทวกให้น่ามองและแน่นหนามากขึ้น

คั่นยัน

            คั่นยัน เป็นไม้ขนาดเล็กวางขวางยึดกับทวกเกวียน มีระยะห่างจากแป้นชานและหัวโถน พอประมาณ ในระยะที่คนนั่งขับเกวียนจะเหยียดขาไปยันได้ คั่นยันจะใช้มากที่สุด เมื่อบังคับให้วัวหรือควายหยุด และจะออกแรงมากที่สุดเมื่อวัวหรือควายพยศ ไม่ยอมหยุดตามคำสั่ง

ประทุน

            ประทุน บางครั้งเรียกว่า กระทุน เขมรเรียกว่า ปรอตล (เขียนว่า ปรท่ล) อีสานโบราณเรียกกันว่า พวงเกวียน เป็นเครื่องจักสานไม้ไผ่ มีขนาดกว้าง-ยาวเท่าเรือนเกวียน รูปโค้งสูงขนาดที่คนสามารถเข้าไปนั่งได้ มักทาด้วยยางรักสมุกสีดำ แต่เดิมผนังด้านในจะใช้ใบตาลรองกรุ แล้วปิดขนาบด้วยฮางพวงเกวียน ที่ทำด้วยไม้ไผ่สานเป็นตาราง แล้ววางไม้ทาบ และผูกมัดให้แข็งแรง ใช้วางครอบเกวียน เมื่อบรรทุกสิ่งของจำนวนมากหรือเดินทางไกล ช่วยกันแดดให้ร่มเงาในฤดูร้อน ส่วนในฤดูหนาวจะช่วยกันลมได้ดี

ไม้ค้ำ

            ไม้ค้ำ มีหน้าที่ค้ำยันหัวเกวียน เมื่อหยุดพักจอดเกวียน นิยมใช้ไม้ไผ่ทำไม้ค้ำ เพราะมีน้ำหนักเบา และเหนียวทนทาน

มัดหัวเกวียน