เราทราบว่า โลกมีสัณฐานเป็นทรงกลม มีเปลือกแข็งห่อหุ้มเป็นผิวโลก ภายในมีของหลอมเหลวที่ยังร้อนอยู่ ผิวที่ห่อหุ้มโลกไม่ได้เป็นชิ้นเดียวติดต่อกันเหมือนผิวส้ม แต่มีรอยแยก ทำให้เกิดเป็นแผ่นๆ หลายแผ่นรอบโลก เมื่อแผ่นเปลือก โลกเหล่านี้เคลื่อนที่ตามแนวรอยแยก ก็เรียกว่า เกิดแผ่นดินไหว แผ่นเหล่านี้จะเคลื่อนที่ได้ ต้องมีแรงมาดันให้เคลื่อนที่ แรงดันนี้เกิดจากของเหลวที่ร้อนจัด ภายในโลก เมื่อดันให้แผ่นเปลือกโลกเคลื่อนที่ ก็จะมีบางแผ่นถูกยกตัวขึ้น บางแผ่นก็จะจมลง จึงเกิดการสั่นสะเทือนเป็นคลื่น คือ คลื่นแผ่นดินไหว แรงดันที่ทำให้เกิดแผ่นดินไหวนี้ อาจเกิดจากการระเบิดของภูเขาไฟก็ได้ มักพบบ่อยๆ ว่า เมื่อมีภูเขาไฟระเบิด ก็จะมีแผ่นดินไหวตามมาด้วย ถ้าแผ่นดินไหวเกิดขึ้นอย่างรุนแรง และมีพลังงานมหาศาลเกิดขึ้น จะก่อให้เกิดอันตราย และความเสียหายมากมายดังกล่าวแล้ว แต่ถ้าแผ่นดินไหวเกิดขึ้นเพียงเล็กน้อย ก็ไม่มีอันตรายอะไร

            อันตรายอีกอย่างหนึ่งที่ตามมา เมื่อเกิดแผ่นดินไหวคือ อันตรายจากคลื่นใต้น้ำ ถ้าแผ่นดินไหวเกิดขึ้นบริเวณมหาสมุทร พื้นมหาสมุทรจะมีการเคลื่อนที่ ทำให้น้ำจำนวนมากในมหาสมุทรเคลื่อนตัวในลักษณะแกว่งไปมา เกิดเป็นคลื่นวิ่งไปด้วยความเร็วสูง ขณะที่คลื่นอยู่ในมหาสมุทรลึก จะไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ปรากฏเหนือผิวน้ำ เพราะยังไม่มีการยกตัวของน้ำที่เคลื่อนที่ คลื่นจะเคลื่อนตัวไปในแนวราบใต้ผิวน้ำ จึงเรียกว่า คลื่นใต้น้ำ แต่เมื่อคลื่นวิ่งมาถึงชายฝั่งซึ่งตื้นขึ้น ก็จะยกตัวขึ้นเหนือผิวน้ำ กลายเป็นคลื่นมหึมาที่เรียกว่า คลื่นยักษ์ วิ่งเข้าหาแผ่นดินด้วยความเร็วสูง และทำลายสิ่งกีดขวางด้วยพลังมหาศาล คลื่นนี้มีพลังมาก อาจวิ่งข้ามมหาสมุทรไปเป็นระยะทางหลายพันกิโลเมตรด้วยความเร็วพอๆ กับเครื่องบินไอพ่น จึงย่อมก่อให้เกิดความเสียหายขึ้นอย่างมากมาย บางครั้งมีผู้เสียชีวิตจากคลื่นยักษ์มากกว่าผู้เสียชีวิตจากแผ่นดินไหวโดยตรง